Voor echt recycleerbare papieren bekers moet je niet bij Starbucks zijn

Naar schatting 1,6 miljoen bomen per jaar worden omgehakt om te eindigen als Starbucksbekers. En ondanks voornemens van de koffieketen zijn de bekers nog altijd niet goed te recycleren: zo’n 4 miljoen eindigen jaarlijks op de afvalstort. Het wordt tijd dat Starbucks in actie komt, zeggen experts. De oplossing bestaat namelijk al.

Wanneer je bij Starbucks een dubbele espresso macchiato bestelt, komt deze in wat eruitziet en aanvoelt als een kartonnen beker met een plastic deksel. Nadat je het drankje hebt opgedronken, denk je misschien dat je je beker bij het oud papier kunt gooien. Maar dat kun je beter niet doen. Starbucks-bekers zijn namelijk bedekt met een polyethyleen plastic coating die het bijna onmogelijk maakt om ze te recycleren, zeggen experts.

‘Papierrecycling is ontworpen voor het recyclen van papier – niet voor plastic’, zegt Will Lorenzi, directeur van verpakkingsbedrijf Smart Planet Technologies. ‘Er is een hele reeks producten met plastic coatings erop. En wanneer die producten in de pulper [in een recyclingfabriek] komen, blokkeren ze deze. Het is net als met een regenafvoersysteem. Komen daar wat bladeren in, misschien een tak, dan loopt de afvoer nog prima. Maar krijg je te veel bladeren en te veel takken, dan verstopt de hele afvoer.’

Eenmalig gebruik

Volgens schattingen van milieuorganisatie Stand.Earth worden er per jaar 1,6 miljoen bomen omgehakt om Starbucksbekers te produceren, en eindigen 4 miljoen van deze bekers op de afvalstort. Starbucks beloofde in 2008 zelf een volledig recycleerbare papieren beker te maken, maar uit die toezegging is niets concreets gekomen.

‘De meeste consumenten realiseren zich niet dat Starbucks-bekers niet geschikt zijn voor recycling, deels omdat ze zijn bekleed met plastic.’

‘Veel mensen geven toe dat ze zich op zijn minst een beetje schuldig voelen over het bestellen van koffie in een beker voor eenmalig gebruik van papier dat uit kostbare bossen komt’, zegt Jim Ace, senior campagnevoerder bij Stand.Earth per e-mail. ‘En veel mensen voelen zich nóg slechter als ze horen dat zo’n beker is bekleed met polyethyleen plastic – doordat ze zich zorgen maken over hun éigen gezondheid of de gezondheid van de planeet. De meeste consumenten realiseren zich niet dat Starbucks-bekers niet geschikt zijn voor recycling, deels omdat ze zijn bekleed met plastic. Daarom belanden ze op stortplaatsen.’

Volgens een recent onderzoek dat in de VS werd uitgevoerd door de SEAL Awards, waarin bedrijven worden geprezen om hun leiderschap op het gebied van duurzaamheid en milieu, gelooft 83 procent van de Starbucks-klanten daadwerkelijk dat Starbucksbekers gerecycleerd kunnen worden.

‘Op die manier is het bekerprobleem een ​​morele- en een leiderschapskwestie’, zegt Matt Harney, oprichter van SEAL, in een verklaring. ‘Net als de 83 procent van de consumenten die we hebben ondervraagd, dacht ik tot voor kort ook dat papieren bekers recyclebaar waren.’

Een oplossing bestaat al

Stand.Earth beëindigde zijn campagne in 2019, toen Starbucks een samenwerking begon met andere industriereuzen ter ondersteuning van de NextGen Cup Challenge. Daarin werden ontwerpers opgeroepen om een ​​recycleerbare en composteerbare beker te maken. Er werden twaalf winnaars gekozen, maar twee jaar later is het probleem nog altijd niet opgelost.

‘Starbucks heeft zich toegelegd aan het oplossen van het bekerprobleem en heeft stappen ondernomen richting het ontwerpen van oplossingen, maar de meerderheid van de klanten verlaat de winkel nog steeds met papieren wegwerpbekers voor eenmalig gebruik, die zijn bekleed met plastic en op de vuilstort terechtkomen’, zegt Jim Ace. ‘Tot dat is opgelost, heeft Starbucks de verantwoordelijkheid om het probleem aan te pakken.’

Een commercieel haalbare oplossing is er al, stelt Lorenzi. In 2016 ontwikkelde zijn bedrijf Smart Planet Technologies een dun laagje, als vochtbarrière voor kartonnen verpakkingen, dat 40 tot 51 procent minder plastic gebruikt dan conventionele plastic coatings: de EarthCoating.

‘Ze doen alsof het probleem niet bestaat. Ze blijven hun eigen gang gaan.’

‘We wilden met iets komen dat in principe recyclebaar zou zijn en tegelijkertijd net zo goed zou werken als de huidige verpakkingen die we hebben’, vertelt Lorenzi. De coating maakt gebruik van een speciale mix van mineralen en hars, zodat het laagje tijdens het recyclingproces gemakkelijk van het karton kan worden gescheiden en samen met vuil en andere resten naar de bodem van de pulper kan zinken.

Verschillende grote bedrijven, waaronder United Airlines en Taco Bell Australië, gebruiken intussen al recycleerbare producten met EarthCoating, vertelt Lorenzi. Starbucks heeft deze technologie echter niet overgenomen, ondanks herhaaldelijke pogingen van Smart Planet Technologies om in contact te komen met Starbucks. ‘Ze doen alsof wij niet bestaan’, aldus Lorenzi. ‘Ze doen alsof het probleem niet bestaat. Ze blijven hun eigen gang gaan.’

Beloftes

Op de website van Starbucks belooft het bedrijf tegen 2022 ‘de gerecyclede inhoud, recycleerbaarheid en composteerbaarheid en herbruikbaarheid’ van zijn bekers en verpakkingen te verdubbelen.

Lorenzi is er niet van overtuigd dat dit een definitief doel is. ‘Het is ongeveer de vijfde keer dat ze zoiets uitspreken. Ze begonnen in 2008; ze zouden het in 2012 doen. En in 2010 zeiden ze dat het tegen 2015 echt zover zou zijn. In 2015 zeiden ze dat ze het tegen 2020 zouden doen. En nu is er de volgende belofte, voor 2022.’

Starbucks heeft niet gereageerd op het verzoek om commentaar.

Deze maand lanceerde het SEAL Awards Impact Team een ​​campagne genaamd #UpTheCup om Starbucks op te roepen een echt recycleerbare beker in het assortiment te nemen. Een bijgaande petitie is al door meer dan 60.000 mensen ondertekend.

‘We vertrouwen als samenleving op leiders om beslissingen te nemen – zoals over het soort beker dat wordt gebruikt – op een verantwoordelijke manier. Zélfs als een probleem onopgemerkt is gebleven door het grote publiek’, zegt Harney. ‘Om CS Lewis te citeren: “Integriteit is het juiste doen, ook als niemand kijkt”.’

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen bij IPS-partner Mongabay.