WTO negeert vakbondsrechten in Vrijhandelszones
Els Scholiers
27 juli 2007
De Algemene Raad van de WTO beslist vandaag of de overgangsperiode waarin exportsubsidies worden afgebouwd, verlengd wordt voor enkele ontwikkelingslanden. Maar volgens de International Trade Union Confederation maakt dat de weg vrij voor de uitbuiting van arbeiders in de Vrijhandelszones.
‘Het is tijd dat de overheid haar verantwoordelijkheid opneemt en de vakbondsrechten beschermt’, zegt de ITUC.
Volgens de WTO regels zouden de exportsubsidies normaal gezien tegen het einde van het jaar afgebouwd moeten zijn, maar een groep van ontwikkelingslanden vroeg om de periode te verlengen tot 2015. Costa Rica, De Dominicaanse Republiek, El Salvador en Guatemala zijn enkele van die landen die zouden profiteren van de verlening.
De exportsubsidies worden vooral gebruikt om buitenlandse investeerders aan te trekken in de Vrijhandelszones. Maar vele arbeiders werken daar in harde omstandigheden: veiligheid - en gezondheidsvoorwaarden worden genegeerd, lange werkdagen met afgedwongen overuren zijn schering en inslag en het productiepeil ligt enorm hoog.
Vrijhandelszones staan ervoor gekend om het niet al te nauw te nemen met de vakbondsrechten en de overheden laten dat toe. Ofwel geldt de arbeidswetgeving er niet, ofwel ondernemen regeringen gewoon geen actie om de gaten in de arbeidswetgeving op te vullen.
Beleidsruimte nodig voor ontwikkeling?
De beslissing van de Subsidiecommissie is gebaseerd op het argument dat de ontwikkelingslanden beleidsruimte nodig hebben om de programma’s van exportsubsidies te behouden omdat deze programma’s een belangrijke component zijn van hun ontwikkelingsstrategieën.
Maar als dat betekent dat de landen afstand moeten doen van taksontvangsten en als de beslissing de repressie van mensenrechten met zich mee brengt, ziet de ITUC weinig voordelen voor de ontwikkeling van deze landen.
Voor Guy Ryder van ITUC ‘is het tijd om serieus te worden over het respect voor vakbondsrechten in de Vrijhandelszones. Naast het feit dat het de fundamentele mensenrechten van arbeiders zijn, ondermijnen ze de competitiviteit van bedrijven in de praktijk helemaal niet, ook al wil de WTO dat laten geloven’.