Beste politici, jongeren willen groene jobs, luister naar ons!

Jessica Guilliams, VN-jongerenvertegenwoordiger duurzame ontwikkeling, wil dat politici de stem van jongeren ernstig nemen. Jongeren denken na over hun toekomst en die van hun omgeving en ze hebben ook concrete ideeën en voorstellen. ‘Geef ons hoop. En start daarmee door naar ons te luisteren.’    

  • (c) Globelink Jongeren komen bijeen in het Vlaams parlement om hun stem te laten horen over werk en klimaat. (c) Globelink

“’Waarom de dag van vandaag, met het terrorisme en de oorlog rond ons, bezig zijn met zoiets als duurzame ontwikkeling?’ De reden is voor mij heel vanzelfsprekend. Duurzame ontwikkeling biedt een positief verhaal. Een verhaal dat kijkt naar de toekomst en inzet op verbinding. De reacties op het terrorisme die we rondom ons zien, vertellen vaak een repressief en polariserend verhaal ”.

Ongeveer zeven maanden geleden sprak ik voor een zaal jongeren en ouders om hen te vertellen wat ik zou doen als ik verkozen zou worden als VN-jongerenvertegenwoordiger duurzame ontwikkeling. Bovenstaande quote is een stuk uit die speech. Gek, want vandaag de dag zo mogelijk nog actueler dan toen. Bij mijn prioriteiten benadrukte ik het klimaat en jongerenwerkloosheid. Doorheen de hele speech sprak ik over inzetten op verbinding en hoop. Ook sprak ik over ‘ons voorbereiden op politieke oren die niet willen luisteren’. Over ‘blijven aandringen’.

Een luisterend oor?

Zeven maanden later, zes maanden na de officiële start van mijn mandaat, heb ik toch het gevoel dat ik alsnog onderschatte hoe hàrd wij jongeren zouden moeten blijven aandringen. Hoe hard we aan de mouw van beleidsmakers zouden moeten trekken om toch eens naar ons te komen luisteren. Het zijn (helaas) nog altijd de politici die aan het stuur zitten, dus we hebben ze wel nodig om naar ons te luisteren en onze ideeën om te zetten in realiteit.

Wat uiteraard niet wil zeggen dat wij jongeren in tussentijd stilzitten hoor. We kwamen samen om na te denken, te brainstormen èn concrete ideeën naar voor te schuiven voor het beleid, rond bijvoorbeeld werk en klimaat. Bij aanvang van mijn mandaat koos ik er bijvoorbeeld voor klimaat en werk te combineren door mij te richten op ‘groene jobs’. Hoe kunnen wij tewerkstelling vormgeven op een manier die rekening houdt met de ecologische dimensies en idealiter zelfs een positieve impact heeft op het klimaat?

Die vraag werd niet enkel door mij gesteld, maar ook op de onlangs georganiseerde jongerenbijeenkomst Plenum b(XL) van KRAS (nvdr: het vroegere Scholierenparlement) kwam dit aan bod. Achttien jongeren bogen zich over de vraag hoe een duurzaam beleid wereldwijd zou kunnen zorgen voor tewerkstelling en degelijk werk voor iedereen. Zij werden bijgestaan door Fons Leroy (VDAB) en mezelf voor hun vragen over tewerkstelling en duurzaamheid. 

Achttien jongeren bogen zich over de vraag hoe een duurzaam beleid wereldwijd zou kunnen zorgen voor tewerkstelling en degelijk werk voor iedereen

Drie aanbevelingen kwamen er uit de bus, die later stuk voor stuk werden goedgekeurd door de voltallige Senaat van het federaal parlement . Als eerste vroegen de jongeren aan de overheid een duidelijk kader om af te lijnen wat groene jobs en groene producten zijn om van daaruit wetgeving mogelijk te maken. Bijzonder sterk dat deze jongeren oog hadden voor het feit dat er weinig consensus bestaat over wat ‘groene jobs’ precies zijn.

Voorts wilden de jongeren ook dat bedrijven verplicht een duurzaamheidsverantwoordelijke zouden aanstellen die analoog met een vakbondsvertegenwoordiger zou aangesteld worden en functioneren. Ten slotte wilden ze ook dat de overheid bedrijven zou verplichten te investeren in duurzaamheid, en dat ze daarvoor ook bestraft of beloond zouden worden. 

Het hield echter niet op bij die ene dag van commissies, aanbevelingen en plenaire stemmingen. De jongeren vroegen naar meer. En dus volgde er ‘Het Jong Besluit’, een dag waarop tien jongeren nogmaals samenkwamen met experts en beleidsmakers om aan de beleidsaanbevelingen van de achttien commissies mogelijke acties te koppelen. 

Ze wilden weten wat ze nu eigenlijk konden doen opdat die aanbevelingen niet enkel in cyberspace virtueel stof zouden vergaren, maar ook concrete gevolgen zouden krijgen. Die dag mocht ik meeluisteren bij het groepje dat werkte rond de kansen van jongeren op de arbeidsmarkt. Een beleidsmedewerker van het Vlaams departement Jeugd en een parlementariër zouden er onder voorbehoud bij zijn. Helaas zagen we geen van beiden verschijnen. 

Het deed me afvragen voor wie wij jongeren dan wel nog een prioriteit mogen zijn, als zelfs het departement Jeugd zich slechts ‘onder voorbehoud’ kon vrijmaken. En het was helaas niet enkel in ons groepje, maar ook in andere groepjes dat verschillende beleidsmakers verstek gaven. Bij ons werd de leegte gelukkig ingevuld door een medewerker van het kabinet van EU-commissaris Marianne Thyssen die actief en enthousiast met de jongeren in gesprek ging. 

Gek genoeg was dat niet de enige gelegenheid waarbij (het kabinet van) Marianne Thyssen de beleidsmakers voor jeugd onbedoeld de loef afstak. Ook op het European Youth Event (EYE) in Straatsburg blonk de Europese Commissaris van Jeugd in afwezigheid, terwijl Marianne Thyssen de show stal in haar aanwezigheid bij de sessies rond tewerkstelling. Welk signaal geeft de EU-commisaris van Jeugd – en bij uitbreiding de hele politieke klasse – als hij zich niet vrij kan of wil maken voor een tweejaarlijks evenement met 8000 geëngageerde Europese jongeren die graag concrete beleidsvoorstellen naar voor schuiven?

Op het European Youth Event hoorden we allerlei voorstellen zoals het herbeginnen van de TTIP-onderhandelingen op een transparante manier en met oog voor het klimaat, het voorzien van alle grote Europese steden van bussen die rijden op hydro-elektrische energie en het toekennen van rechten aan de aarde zoals wij de mensenrechten hebben. 

Uit deze Europese bijeenkomst nam ik dan ook vooral het applaus van de jongeren en de knipoog van de moderator mee om te blijven geloven in de strijd die wij jongeren hier in Vlaanderen, België en ook Europa voeren. De strijd om verandering. Een transitie naar een toekomst waarin we inzetten op duurzaamheid en verbindend werken in plaats van repressie en polarisatie. Voor werkzaam werk, voor de bescherming van de planeet; en als het even kan, de combinatie van die twee. 

Alles is nog niet gezegd

Na deze bijeenkomsten van enthousiaste jongeren had ik niet het gevoel dat de jongeren over dit thema uitgepraat waren en dat alles al gezegd was. Daarom hebben we met de Vlaamse Jeugdraad beslist ons nog verder te verdiepen. Zaterdag 25 juni organiseren we ‘Vijftig tinten groen-werk’, een evenement waarbij we enkele sprekers hebben uitgenodigd om input te geven over het onderwerp, waarna jongeren in discussie kunnen gaan en hun mening kunnen vormen. Over wat groene jobs nu eigenlijk zijn en welke acties jongeren verwachten van overheid, middenveld en bedrijven.

Geef ons hoop. En start daarmee door naar ons te luisteren

We willen vooral dat er naar ons geluisterd wordt. Eén van de jongeren waar we onlangs mee aan tafel zaten, vatte het mooi en krachtig samen: ‘Nu zitten we mee in de auto en de bestuurder klopt zichzelf op de borst dat we mogen meerijden. Maar we willen uit ons kinderzitje. We willen mee aan het stuur. Jullie mogen naast ons zitten. Jullie mogen ons leren rijden. En af en toe gaan we stilvallen. Maar vertrouw ons, laat ons ook proberen en niet enkel de theorie bestuderen om dan op een bepaald moment het stuur over te nemen zonder begeleiding’. 

Geef ons hoop. En start daarmee door naar ons te luisteren. Voordat we als jongeren massaal vragen om quota in te voeren voor beleidsmakers om aanwezig te zijn op jongerenevenementen. Toon dat het ook kan zonder quota. Dat jullie ook naar jongeren komen luisteren, gewoon omdat jullie het willen. Omdat jullie naar onze frisse, hoopvolle, gepassioneerde kijk willen luisteren en die ook willen meenemen in jullie beleid.

Jessica Guilliams is VN-jongerenvertegenwoordiger duurzame ontwikkeling.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.