De regularisatiecampagne was een slechte aprilgrap

Dienst Vreemdelingenzaken verklaarde dat in 2010 22.620 dossiers werden behandeld. Dit cijfer omvat echter niet louter de aanvragen die binnen de regularisatiecampagne van 2009 passen. Bovendien neemt de achterstand toe, zoals staatsecretaris Melchior Wathelet (cdH) vorige week in de Commissie Binnenlandse Zaken toegaf.

Nog prangender is de absurditeit van de regularisatiecriteria. Vele personen, die een aanvraag indienden op basis van een verblijf van 5 jaar, kregen een negatieve beslissing met het argument dat hun ondernomen pogingen om uit de clandestiniteit te komen (de geloofwaardige pogingen) onvoldoende waren. Welke poging is geloofwaardiger dan zijn gegevens doorgeven aan de autoriteiten – wat neerkomt op zich aangeven– om deze wil aan te tonen?

De regularisatie op basis van een werkcontract is eveneens een totale mislukking: slechts ongeveer 1000 werkvergunningen werden in 2010 toegekend. Bovendien beschermt de werkvergunning B de werkernemers niet tegen uitbuiting.

Andere meer technische problemen (wijkagenten die een woonstcontrole vergeten te ondertekenen of uit te voeren, dossiers die verloren raken tussen gemeente en Dienst Vreemdelingenzaken, …) benadrukken bij vele mensen zonder papieren het gevoel dat zij als aprilvis gebruikt worden.

Al deze “grappen” getuigen van bijzonder slechte smaak, gezien de gevolgen voor de individuen die zich achter deze dossiers bevinden. De vraag die men zich moet stellen is dus of een staatsinstelling het recht heeft het leven van duizenden mensen tot een grap te herleiden.

Op 1 april 2011 organiseert de beweging Sans-Papiers Belgique (SPBelgique) een actie voor Dienst Vreemdelingenzaken om de ontgoochelende resultaten van de regularisatiecampagne aan te kaarten.