Europa moet zijn politiek ten aanzien van Israël dringend bijsturen

Een broos staakt-het-vuren stelde een voorlopig einde aan het gewapend conflict tussen Israël en Hamas. De schendingen van het internationaal humanitair recht door beide partijen, de meer dan 1.300 doden en 5.000 gewonden, de catastrofale humanitaire situatie in de Gazastrook, de weigering van beide zijden om elkaar als gesprekspartner te erkennen, dat alles toont aan dat het conflict allerminst beëindigd is.
De internationale gemeenschap kijkt aan tegen gigantische taken zoals de heropbouw van het gebied, maar vooral het lenigen van de basisnoden van de bevolking.
Als internationale en Belgische ngo’s zijn wij verontrust over de signalen die de Europese Unie naar Israël zendt. We pleiten er bij minister voor Buitenlandse Zaken De Gucht voor om een stap vooruit te zetten, de ernst van de zaak te overzien en onze aanbevelingen mee te nemen naar de Raad voor Algemene Zaken en Extern Beleid.
We moeten ervoor zorgen dat we niet gewoon terugkeren naar de situatie vóór de oorlog op 27 december 2008 begon.

•  Wij stellen vast dat de Europese Unie en de internationale gemeenschap in het algemeen geen stevig beleid uittekenden om de afsluiting van de Gazastrook ongedaan te maken. Er bestaat een consensus binnen Europa dat een duurzaam staakt-het-vuren en het openstellen van alle grensovergangen naar Gaza de enige manier is om de dramatische situatie te verbeteren en een veilig bestaan voor burgers aan beide zijden te garanderen.
• Israël onderwerpt de Gazastrook al 19 maanden aan een quasi volledige afsluiting en staat erg huiverachtig tegenover de opening van de grensovergangen voor goederen en personen. Zoals de VN stellen is de heropbouw van Gaza, die miljarden zal kosten, en het lenigen van de basisnoden van de 1,5 miljoen inwoners echter onmogelijk als de grenzen niet open gaan.
• De taak van de heropbouw staat gelijk aan de heropbouw van een stad met de omvang van Barcelona. Een bijzondere bekommernis zijn de meer dan 5.000 gewonden die dringend medische verzorging nodig hebben.
• De Europese Unie moet duidelijk maken aan Israël dat het ontoelaatbaar is de afsluiting aan te houden. Zoals Commissaris Benita Ferrero Waldner bevestigde, is Israël’s afsluiting een collectieve bestraffing van burgers en een schending van het internationaal humanitair recht.
• Wij verwelkomen het debat tussen de Europese ministers van Buitenlandse Zaken over het respect voor het internationaal humanitair recht. Als ondertekenaars van de Vierde Conventie van Genève, moeten Europese lidstaten het respect voor het internationaal humanitair recht verzekeren. Daarom dringen we erop aan dat alle partijen aansprakelijk worden gesteld voor de schendingen die ze pleegden.

De Europese Unie moet duidelijk maken aan Israël dat het ontoelaatbaar is de afsluiting aan te houden.

Onderzoekscommissie

Er moet een onafhankelijke internationale onderzoekscommissie worden opgericht die onder meer de beschuldigingen onderzoekt van het gebruik van fosformunitie, de bombardementen van scholen, VN-gebouwen en ambulances en menselijke schilden.
België moet er tevens op aandringen dat er een publieke inventaris op het niveau van de VN en de EU wordt gemaakt van alle projecten die zijn stilgelegd of die verwoest werden. De betrokken partijen moeten hiervoor rekenschap afleggen.
De Europese Unie zou een verkeerd signaal geven aan Israël indien ze het proces voortzet van de upgrade van de bilaterale relaties, in het kader van het Associatieakkoord en het Europese Nabuurschapsbeleid. Daarom pleiten wij ervoor de onderhandelingen stil te leggen tot de afsluiting van de Gazastrook is opgeheven en de doorgangen open zijn voor personen en goederen.

Bijsturen

Europa moet zijn politiek ten aanzien van Israël dringend bijsturen.

• Ten eerste moet het erop toezien dat het geen onwettelijke praktijken van Israël goedkeurt, gedoogt of zelfs vooruithelpt. Zo bouwde de Unie in de loop der jaren haar relaties met Israël maximaal uit, ondanks het feit dat Israël de akkoorden met de EU ten onrechte toepast op zijn nederzettingen. Hierdoor genieten sommige Israëlische nederzettingsproducten onrechtmatig van preferentiële invoertarieven in de Europese Gemeenschap. Daarmee gaf de EU Israël ongewild te kennen dat respect voor het internationaal recht geen voorwaarde is in het partnerschap.
• Ten tweede kan het niet dat de EU nu voordelen aan één partij in het conflict zou toekennen. In tegenstelling tot wat vele beleidsmakers stellen, menen wij dat de EU met de upgrade haar invloed op Israël niet versterkt, maar verzwakt. Europa heeft wel degelijk invloed op Israël. Het slaagt er het best in om zijn respect voor mensenrechten en democratie te exporteren als het zelf het goede voorbeeld geeft en duidelijke verwachtingen stelt.

Bogdan Vanden Berghe, 11.11.11;  Rob Van Drimmelen, Aprodev;  Pol De Greve, Broederlijk Delen;  Stefaan Declercq, Oxfam-Solidariteit;  Koen Van Bockstal, Oxfam-Wereldwinkels;  Gio De Weerd, Pax Christi Vlaanderen;  Bernd Nilles, CIDSE