Gie Goris was van december 1990 tot september 2020 voltijds actief in de mondiale journalistiek, eerst als hoofdredacteur van Wereldwijd (1990-2002), daarna als hoofdredacteur van MO* (2003-juli 20
Harde woorden binnen MO*redactie
Hoofdredacteur Gie Goris doet wat not done is: hij gooit een interne discussie binnen de MO*redactie op de virtuele straatstenen. Waarover ging het woordgemeen? Over u. Daarom wordt u er ook bij betrokken.
Het begon zoals het in elk goed huishouden begint. Met een speelse opmerking. Iemand neemt die ernstig op en stoort zich aan het gebrek aan respect dat er uit spreekt. Of aan de toon of het moment waarop. In elk geval, voor je het weet zit het spel op de wagen.
Normaliter houden we dat soort woorden achter gesloten deuren. Voor het grote publiek hebben we foto’s van een feestelijk klinkende redactie, blij dat ze alweer een nieuwe jaargang mag aanvatten. De harde meningsverschillen, de onderlinge kritiek en de opgekropte gevoelens, die houden we voor onszelf.
Niet deze keer. Niet dat we er een gewoonte van willen maken, maar ditmaal moet het eruit. Want het voorwerp van het bitse debat was u, beste lezer.
De feiten: sinds jaar en dag publiceren we naast het magazine ook de elektronische nieuwsbrief eMO*. Die was oorspronkelijk wekelijks (op vrijdag), later tweemaal per week (maandag en vrijdag). So far so good.
Begin dit jaar vernieuwden we MO.be en eenmaal we zeker waren dat alles zonder haperen draaide –inhoudelijk zowel als vormelijk- besloten we ook een dagelijkse nieuwsbrief te maken. Begin oktober werd de daily gelanceerd. Hij is de eenvoud zelve: van de vijf sterkste stukken die op MO.be verschenen die dag worden titel, inleiding en foto netjes onder elkaar gezet, met een doorklikknop ernaast voor wie het hele stuk wil lezen online. Klaar is Kees.
De meningen: die zijn niet eens erg verdeeld. Iedereen vindt de MO*daily een heel mooi product omwille van zijn eenvoud en toegankelijkheid. Niets is perfect, dat is waar, maar de daily is handiger voor de lezer dan de complexe en overvolle eMO*.
Je merkt het ook aan de percentages mensen die de daily openen (dubbel zo veel als bij de eMO*) en het aantal mensen die effectief artikels gaan lezen (idem). Conclusie: iedereen blij met de daily. Jago, Kilian en Jan worden gefeliciteerd. Cava!
De onenigheid: die ontstond lang voordat iemand om de bubbels kon gaan. Want het enthousiasme voor de daily is omgekeerd evenredig met zijn bereik. Eind november had de eMO* 17.262 abonnees, de MO*Daily 477 abonnees. Makkelijk te verklaren door de lengte van dagen dat eMO* al verschijnt en gepromoot wordt, maar daar ga je toch de haren van uit je hoofd rukken?
Mijn voorstel was daarom dat we de eMO* gewoon stopzetten en iedereen zonder bijkomende kosten abonnee van de daily zouden maken. Ik krijg toch ook gewoon dagelijks een nieuwsbrief van een bevriende nieuwssite waar ik nooit om gevraagd heb? En mijn krant is begonnen met een ongevraagde middagmail en voegt daar sinds kort een even ongevraagde ochtendmail aan toe.
Ik bedoel: als dat illegaal was, dan zaten mijn collega’s toch allang achter de tralies? En bovendien, het zou helemaal niet om een frauduleuze operatie gaan. Geen beloften op verborgen fortuinen of gratis reizen, integendeel: we zouden meer dan 17.000 mensen die interesse getoond hebben in onze inhoud béter bedienen op hun behoeften. Toch?
De rest van de vergadertafel reageerde niet met de verwachte instemming. In de plaats daarvan rezen allerlei wettelijke en praktische bezwaren, menselijke overwegingen, oproepen tot respect voor lezers en gemaakte afspraken, en nog wat lovenswaardige objecties.
Het is een vreugde en een zegen om met een ploeg met een dergelijk deontologisch gehalte te mogen samenwerken, maar het eindresultaat is wel dat u, de lezer, blijft zitten met een nieuwsbrief die u niet al te vaak opent en nog minder gebruikt om door te klikken naar al het boeiends dat die ploeg maakt. En dat terwijl u net zo goed de dagelijkse nieuwsbrief zou kunnen krijgen, met een snel en aangenaam overzicht van de vijf beste verhalen van de dag.
De conclusie: U moet het zelf maar weten. Maar mijn advies is:
Klikt u niet, dan had ik ongelijk. Ik hoor het liever van u dan van de collega’s.
P.S. Met die conclusie kon de cava dan toch uit de vrieskou binnengehaald worden. En de proostende foto die op Facebook circuleert is dan ook echt: we zijn helemaal klaar voor 2015. Voor u en met u. Dagelijks, tweemaal per week, occasioneel of elk kwartaal.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2798 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Nieuws
-
Nieuws
-
De Ontwikkelaars
-
Analyse
-
Nieuws
-
Nieuws