Koning moet rond de wereld reizen

Of de koning al dan niet naar Congo moet gaan, om er mee te vieren wat niet te vieren valt, is een verkeerde vraag. Hij gaat toch, punt. Wie de koning zal vergezellen, is ook niet relevant.
Een Belgische excellentie meer of minder, daar kijken ze in Congo al lang niet meer van op. De vraag naar de perceptie van het koninklijk bezoek, hier en in Congo, is ten slotte evenmin relevant.
De editorialen en opiniepagina’s zijn duidelijk: de meningen zijn verdeeld. ‘Ballen we een vuist, of bieden we een uitgestoken hand?’ Ach, laten we vooral bescheiden blijven: het maakt niet het minste verschil. De perceptie bij de Congolezen? Alsof de mening van ‘de Congolezen’ er toe doet. Het merendeel is dag in – dag uit bezig met overleven.
 
Wat hebben ‘les Belges’ de Congolezen nog te bieden? Willen we – in alle bescheidenheid - toch nog iets doen bewegen, dan wacht de koning en zijn gevolg een enorme uitdaging. Dan moet Albert II  niet het reistraject volgen dat Wouter De Vriendt in De Standaard van vrijdag 12 maart voorschrijft. Dan moet hij een wereldreis maken.

Kinshasa


Die reis kan beginnen in Kinshasa, op 30 juni. Snel even de hand schudden van President Kabila, glimlachen naar zwarte kindjes die achtereenvolgens het Congolees en het Belgisch volkslied zingen en hoofs zwaaien naar de tienduizenden opgetrommelde Kinoïs langs de kant van de door de Chinezen heraangelegde ‘Boulevard du 30 Juin’. Omdat hij daar gewoon niet onderuit kan. 
 
Van Kinshasa gaat de reis naar Oost-Congo: dat kan naar de hoofdstad Bukavu, in Zuid-Kivu, waar het gerenommeerde Panzi-vrouwenziekenhuis is. Maar beter maakt de vorst een tussenstop in Goma, om één van de ‘Centres de Santé’ te bezoeken waar buiten de schijnwerpers Congolese artsen en verpleegkundigen met de moed der wanhoop proberen om uiteengereten vrouwen op te lappen.
Ik zou willen dat Albert II één van de houten barakje betreedt, waar hij – onder een golfplaten dak in de hitte en de stank – Florence kan ontmoeten. Florence is achttien. Op haar twaalfde werd ze verkracht. Sindsdien komt ze – telkens wanneer haar ouders hiervoor wat geld opzij kunnen leggen – naar het Centrum.
Na de laatste hersteloperatie ligt ze nu al maandenlang uit te teren op een houten brits. Haar wonden genezen niet meer, haar knokige benen staan vol open zweren. Reden: geen medicatie en een tekort aan vitaminerijke voeding.

Op naar Rwanda


Als de koning niet weet hoe snel hij van dit leed en deze helse plek weg kan geraken, dan stel ik voor dat hij zijn wereldreis verder zet. Naar Kigali, ditmaal, de hoofdstad van Rwanda. Daar heerst president Paul Kagame, een gewetenloze dictator die mee verantwoordelijk is voor de dood en het leed van miljoenen Congolezen, Oost-Congo in een ijzeren greep houdt,  Rwanda met een ijzeren hand bestuurt en bruggen en wegen aanlegt en gebouwen opricht met inkomsten uit de exploitatie van bodemrijkdommen… uit Congo.
‘Goed bestuur’, vindt de internationale gemeenschap. Ik stel voor dat de koning zeker geen ontmoeting zou hebben met Paul Kagame himself, maar met leden van de fel geplaagde oppositiepartijen.
 
Uitrusten kan onze vorst tijdens de vlucht van Kigali naar Washington. Hij kan daar poolshoogte nemen over de dubbelzinnige rol van de Amerikanen in het Congolese drama. De toenemende competitie met de Chinezen voor zeldzame metalen als kobalt, niobium, coltan, enz., grondstoffen die essentieel zijn voor de productie van halfgeleiders, zonnecellen en  duurzame batterijen, zorgt in de VS van Obama voor een bijzondere interesse voor de DRC, en voor nervositeit.

Canada en China


Een vlucht naar Toronto, Canada  en naar Peking, China kunnen ook op het koninklijke programma staan. Canada heeft immers zeer grote belangen in de grondstoffenontginning in Congo. En ook China heeft – moet het nog gezegd worden -  een goede neus voor zaken in de DRC.
Dan gaat de reis van Albert II weer richting Europa. Naar Londen, in de eerste plaats, waar hij zich zou kunnen informeren over het hoe en het waarom van het groeiende voorbehoud over ‘s lands relaties met het Rwandese regime. Ook de miljardencontracten tussen Londen en Luanda, Angola – mijnbouw-contracten tot 2030 - zouden voor verhelderende perspectieven kunnen zorgen.
 
Van Londen naar Parijs is een kort traject, maar wat betreft de houding t.a.v. het Centraal-Afrikaanse Grote-Merengebied een wereld van verschil. Dat zal Albert II ondervinden als hij  bij de Franse president discreet informeert naar diens recente buitenlandse strapatsen: eerst in de DRC zoete broodjes bakken om met lucratieve contracten naar het Elysée terug te keren, vervolgens naar Kigali trekken om bij Kagame de plooien glad te strijken.

Gordiaanse knoop


Als de koning er ten slotte na een nacht overpeinzen in slaagt om alle verworven inzichten niet te laten opbollen tot een onontwarbare Gordiaanse knoop, als hij ze kan kaderen in een heldere analyse van de situatie in de regio, als hij een goed zicht heeft op de belangen van Congo’s binnen- en buitenlandse aasgieren (iets waartoe vele politici al lang niet meer in staat zijn of waartoe ze, erger nog, niet meer bereid zijn), dan begint het echte werk.
Dan kan hij er alle topministers die met zoveel gretigheid naar onze ex-kolonie reizen, misschien toe bewegen om samen rond te tafel te gaan zitten. Ter gelegenheid nodigt hij president Kabila uit voor een wederbezoek aan België. Dan kan, vijftig jaar na de ‘Ronde Tafel’ van januari 1960, de aanzet gegeven worden tot de echte ‘ontvoogding’ van Congo.
 
Dat is de enige eervolle opdracht die de komende maanden voor België (als voorzitter van de EU) in het ganse Congoverhaal is weggelegd: zorg er voor dat de neuzen binnen de Europese Unie en de Internationale Gemeenschap in dezelfde richting staan. Ego- en geopolitiek maken dit tot een helse opdracht.
En als we dit niet kunnen opbrengen, laten we dan duidelijke taal spreken: ‘Congo is onafhankelijk. Congolezen, Florence en miljoenen anderen: trek uw plan’
 
Ik wens de koning een goede reis en een behouden terugkomst.
 
Els Schelfhout, CD&V-senator

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.