“‘KRASse aanbevelingen voor een aarde met 9 miljard mensen’

Water en visvangst

Al werden sommige aanbevelingen maar met een nipte meerderheid weerhouden of weggestemd, over enkele aanbevelingen waren de KRASsers het quasi unaniem eens. Zo vond meer dan drie kwart van de jongeren in de Kamer dat we de verspilling van water absoluut moeten tegengaan door recuperatie van regenwater en zuivering van afvalwater.

Daarbij aansluitend is het aanmoedigen van een gesloten waterkringloop in bedrijven een populair topic. In het Vlaams Parlement was ook drie kwart het erover eens dat de bijvangst in de visserij aangepakt moet worden, en wel door de Landbouw- en Voedselorganisatie van e Verenigde Naties (FAO).

Voedselverspilling? Weg ermee!

Over de drie parlementen heen werd er beslist dat de esthetische normen van de EU betreffende voedselproducten afgezwakt en versoepeld moeten worden om voedselverspilling tegen te gaan.

Hierbij aansluitend willen de jongeren dat de afgekeurde producten goedkoper verkocht of verwerkt worden en dat de overheid een sensibiliseringsrol opneemt.

Een beschermengel voor de kleine boeren?

In de productiefase legden de jongeren de nadruk op de bescherming van de kleine boeren. De KRASsers van het Vlaams Parlement vinden dat Vlaamse vissers moeten samenwerken in coöperaties, ondersteund door de Vlaamse Overheid. Wereldwijd moeten boerencoöperaties eveneens ondersteund worden. Ook vinden ze dat het de rol is van de FAO om de lokale boeren te beschermen door een reglementering rond buitenlandse investeerders op te stellen.

Verder moeten we speculatie met voedsel dan ook aan banden leggen zodat de boeren niet afhankelijk zijn van de winst of het verlies op de beurs. Dit is wederom een bescherming waarvoor de KRASsers een strengere regulering (bijvoorbeeld een limiet op de hoeveelheid beurscontracten) voorstellen, gecombineerd met een internationaal controleorgaan.

Gedeelde verantwoordelijkheid

De overheid moet consumenten informeren zodat ze hun verantwoordelijkheid kunnen opnemen. De consument moet vooral bewuster worden over het energieverbruik van te lange voedselketens, de nadelen voor het milieu die voedselproductie met zich mee brengt, hun eigen koopgedrag in verband met ‘volgens de normen niet conforme’ producten, waterverslindende producten, voordelen van agro-ecologie, seizoens- en streekproducten en de termen ‘tenminste houdbaar tot’ en ‘te gebruiken tot’.

De jongeren leggen ook verantwoordelijkheid bij het onderwijs. Ze vinden dat er gedurende de hele schoolloopbaan vakoverschrijdend en frequent aan een duurzame voedselmentaliteit gewerkt moet worden. Ook in ontwikkelingslanden moet er onderwijs en vorming voorzien worden om de verspilling (en dan vooral in de productiefase) tegen te gaan.

Minder voedselongelijkheid, meer transparantie

De KRASse jongeren dragen duurzaamheid hoog in het vaandel, zo blijkt uit de aanbevelingen van OSZ 2014. Ze willen meer transparantie doorheen het gehele voedselproces, vragen om sensibilisering en onderwijskansen zodat wij, consumenten, bewuste keuzes kunnen maken.

Zullen we allemaal samen onze verantwoordelijkheid opnemen en aan de slag gaan met deze aanbevelingen van onze 500 aanwezige KRASsers? Wat denkt u?