Nasrallah is een held

In de geschiedenis van ieder volk komen er momenten voor van twijfel en onmacht, momenten waarop alles lijkt in te storten en alle zekerheden worden gecontesteerd. Momenten waarop het zelfs niet meer vanzelfsprekend is dat morgen een nieuwe dag aanbreekt. De nazi-overrompeling van Europa was zo’n moment, maar ook de Tsunami en de overstromingen in New Orleans.
In zulke situaties volgen de meeste mensen hun instincten en denken ze alleen aan overleven, koste wat het kost.  Het hele waardenstelsel wordt gereduceerd tot de heilige driehoek brood, water en vluchtorde. De beschaving stort in, wat blijft zijn de instincten die we met de dieren delen.

Tegelijk duiken er mensen op die zich in zulke rampsituaties weten vast te houden aan de menselijke waardigheid. Mensen die vrijheid koesteren in tijden van onderdrukking, die om rechtvaardigheid vragen in situaties van absoluut onrecht en die hun waardigheid tonen op een moment dat mensen tot dieren worden gereduceerd. Daarom worden deze mensen helden genoemd.
Ze worden geëerd omdat ze zich tegen alle instincten in waardig, vrij en rechtvaardig hebben gedragen, omdat ze zelfs bereid waren zichzelf op te offeren voor de vrijheid, rechtvaardigheid en waardigheid van hun samenleving, omdat ze door dat te doen hebben belet dat die samenleving instortte. Omdat zulke helden ervoor zorgen dat de menselijke beschaving triomfeert over de dierlijke instincten.

De Israëlische aanval op Libanon vorige zomer had alle kenmerken van een totale maatschappelijke instorting. Dorpen werden platgebombardeerd, wegen ontoegankelijk gemaakt, er was geen elektriciteit of water meer. Ambulanciers en ziekenhuizen werden gebombardeerd. Lijken werden op straat door honden en katten opgegeten en de hele wereld keek toe en moedigde de aanvaller aan.
De kunstmatige apartheidstaat Israël -zelf gebouwd op de etnische zuivering en genocide van de Palestijnen-  kreeg groen licht om verder te bombarderen en te moorden omwille van drie gevangengenomen soldaten,  terwijl niemand zijn stem verhief voor de tienduizenden onschuldige burgers -mannen, vrouwen én kinderen- die door Israël werden ontvoerd en jarenlang in zijn gevangenissen vertoefden.
In deze omstandigheden hebben jonge mannen en vrouwen in Zuid-Libanon zich toch waardig, rechtvaardig en vrij gedragen. Tegen alle instincten in die hen aanspoorden om voor hun overleving te kiezen en te vluchten voor de overweldigende moordmachine die het Israëlische leger is (dankzij onder andere Amerikaanse en Europese wapens), hebben ze zich verzet. Ze hebben dat op een berekende en rationele wijze gedaan en daarbij hun organisatiestructuur, een strategie en het geloof in de rechtvaardigheid van hun zaak behouden.
Juist omdat ze vanuit de waarden van een beschaving vochten, hebben ze een vijand verslagen die op instincten van wraak en woede dreef. En daarom hebben alle mensen met hen gewonnen, ook mensen die zich daar niet van bewust zijn. Ook de mensen die sympathiseren met de agressor en die de Hezbollah terroristen noemen.
Zij hebben gewonnen omdat de mens met zijn beschavingswaarden opnieuw sterker bleek dan de overweldigend kracht van destructie. En zoals De Gaulle het verdiende om een held genoemd te worden, zo beschouwen de meeste Arabieren de man die achter dit verzet staat, Hezbollahleider Hassan Nasrallah, als een held en een symbool van de superioriteit van de menselijke beschaving tegen de barbarij.

Dagboek Beiroet-Brussel door Dyab Abou Jahjah is uitgegeven bij Manteau. 256 blzn. ISBN 978 908 542 0965