Palestijnen participeren!

Als Israëli’s stemmen, doen Palestijnen dat niet. Maar ze kunnen wel participeren: ze mogen toekijken. De inwoners van het Palestijnse dorp Beit Ur al Fauqa op de Westelijke Jordaanoever mogen toekijken wanneer de stembiljetten van hun buren, de Israëlische kolonisten van Beit Horon, naar het verkiezingskantoor worden gebracht.

Israëli’s worden gecast als rechters of aanklagers terwijl Palestijnen hun nederige rollen vervullen als onderwerp van detentie, ondervraging, vervolging en veroordeling.

Nadien worden ze naar de Knesset gebracht, waar Palestijnen niet voor mogen stemmen, maar wiens beslissingen hun leven beheersen via een snelweg die ze niet mogen gebruiken, maar die gebouwd is op grond die van hen werd geconfisqueerd.

Palestijnen mogen ook participeren in de Israëlische rechtsgang: ze worden er veroordeeld. Verrassend is dat niet, als je ziet hoe verschillend de rollen zijn in dat theater van onrecht, de militaire rechtbanken.

Israëli’s worden altijd gecast als rechters of aanklagers terwijl Palestijnen hun nederige rollen vervullen als onderwerp van detentie, ondervraging, vervolging en veroordeling.

Zelfs als Israëli’s kleinigheden regelen zoals visvangst, mogen Palestijnen participeren. Israël heeft onlangs de regels voor bevissing gewijzigd zodat vissen dichtbij de kust verboden werd. Dit om kwetsbare onderzeese ecosystemen niet te beschadigen.

Langs de kust van Gaza echter, legt Israël de volledig tegenovergestelde beperking op: vissers uit Gaza mogen enkel een paar mijl voor de kust uit vissen, nergens anders. Wij reguleren, zij participeren.

Palestijnse dorpen als zwarte gaten

Ook in het bevolkingsregister participeren de Palestijnen. De bevolkingsregisters voor Israëli’s en Palestijnen zijn gescheiden, maar worden toch alle twee bijgehouden door Israël.

De Joodse staat registreert niet enkel zijn eigen burgers, maar ook Palestijnen, zij het in Gaza, de Westelijke Jordaanoever of Oost-Jeruzalem. Voor sommige Israëlische politici zorgen de statistieken, gebaseerd op die registers, voor angstaanjagende demografische scenario’s, maar toch participeren de Palestijnen. Ze worden geboren, ze trouwen, van de ene generatie op de andere.

Hun dorpen zijn als zwarte gaten, waar zo goed als geen ontwikkeling mogelijk is.

Ook in de Israëlische ruimtelijke ordening participeren de Palestijnen. Al in 1971, in het begin van die beruchte vijftig jaar bezetting, schrapte Israël de lokale ruimtelijke ordeningscommissies op de Westelijke Jordaanoever.

Die lastige bevoegdheden nam de Joodse staat wel over.

Op die manier worden Palestijnen niet vertegenwoordigd in het bestemmingsproces van hun gronden, maar kunnen ze wel participeren in de gevolgen ervan. Hun dorpen zijn als zwarte gaten, waar zo goed als geen ontwikkeling mogelijk is.

De bouwwerken en huizen die ze optrekken worden dus illegaal verklaard. Plannen voor een aansluiting op stromend water moet wettelijk goedgekeurd worden door de Israëlische bouwmeesters, maar die hebben andere plannen. Palestijnen kunnen dus participeren in de ruimtelijke ordening. Stromend water geraakt niet tot aan hun huis, bulldozers wel.

Democratie op haar retour

De representatieve democratie is wereldwijd op haar retour, maar een gebrek aan vertegenwoordiging sluit dus geen participatie uit.

Al vijftig jaar leven we gescheiden, samen onder één heerschappij, onze heerschappij. En toch participeren Palestijnen. Ze zijn daar nooit mee gestopt te zijn en zullen dat ook nooit doen.

Op een dag zal de participatie als onwillige subjecten evolueren naar een andere vorm van leven in Palestina. We zijn hier allen, en we blijven hier allen, op die kleine morzel grond, aan de rand van het Middellandse Zeegebied.