België Fossiel van de Dag op Klimaattop Lima

In de aanloop naar de conferentie hebben er belangrijke doorbraken plaatsgevonden. Het klimaatengagement van China en de VS is politiek van groot belang, Europa had zijn 2030-doelstellingen rond, en op de conferentie in Berlijn, eind november, hebben tal van landen een financiële bijdrage geboden aan het Groene Klimaatfonds: de VS boden 3 miljard dollar, Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië een miljard dollar, andere Europese landen hebben een kleinere bijdrage gedaan.

Niet alleen de rijke landen hebben een engagement getoond maar ook groeilanden als Mexico. In Berlijn werd 9,3 miljard dollar opgehaald, intussen is dit bedrag opgelopen tot 9,7 miljard dollar. Volgens Christina Figueres van UNFCCC en de voorzitter van het Groen Klimaatfonds zou dit hier in Lima moeten aangroeien tot 10 tot 15 miljard dollar om echt ambitieus te zijn om een klimaatakkoord te kunnen ondersteunen.

Alleen België bleef onbewogen bij de oproep. Tot op vandaag is het wachten op een voorstel van ons land. Dat voorstel komt er niet omdat we al jarenlang verstrikt zitten in de communautaire discussie over de lastenverdeling van de klimaatinspanningen.

De overheid van het derde rijkste land ter wereld met de vijfde grootste ecologische voetafdruk blijft onverschillig, België.

België is het derde rijkste land ter wereld, volgens de gemiddelde eigendom per persoon, zo blijkt uit het Global Wealth Report van dit najaar, na Zwitserland en de VS. En we blijven immuun voor enig gebaar van solidariteit.

We zijn het land met de vijfde grootste ecologische voetafdruk. En onze overheid blijft onverschillig ten aanzien van het globale klimaatprobleem, waarvan het recente IPCC-rapport, het Internationaal Energie Agentschap, de Wereldbank en tal van gezaghebbende instanties nog eens de ernst hebben benadrukt.

Niet dat het over zo’n gigantische bedragen gaat. Het voorstel is 75 miljoen euro gespreid over vier jaar. Men moet daar zelfs niet eens een vermogenswinstbelasting voor heffen, er is al een potje klimaatgeld geparkeerd op de bank, van de geveilde emissierechten. Maar dat kan niet verdeeld worden, wegens intern gehakketak.

België Fossiel van de Dag

Op de eerste dag van de klimaatconferentie besliste de Duitse energiereus E.ON om zijn investeringen in fossiele energie af te stoten en zich enkel nog op hernieuwbare energie te concentreren, wat hier op groot applaus werd onthaald. België kreeg op diezelfde dag de “Fossil of the Day”-prijs. Dat is een prijs die al sinds 1999 door de ngo’s wordt uitgereikt aan de slechtst presterende speler op vlak van klimaatengagement. Nooit eerder in de voorbije vijftien jaar heeft ons land die blaam gekregen.

Maar niet alleen de ngo’s hebben hun verontwaardiging getoond. Ook de Peruaanse regering heeft in een brief aan de Belgische onderhandelaars met klem gevraagd om een bod te doen, uiterlijk tegen 9 december. Dan vindt hier de ministerconferentie plaats over Klimaatfinanciering.

Gisteren is hier in een van de grote aula’s ook gesproken over de financiering voor het adaptatiefonds. Dat is een ander belangrijk klimaatfonds, bedoeld om de meest kwetsbare bevolkingsgroepen bij te staan in adaptatieprojecten voor de impact die er nu al is. In dat fonds zou 100 miljoen dollar moeten komen voor adaptatie voor de arme landen die nu al het meest getroffen worden. België heeft vorig jaar aan dat fonds 3,25 miljoen euro toegezegd.

Op de meeting van gisteren, voor een internationaal publiek van zo’n tweehonderd toehoorders, las de voorzitter de vier entiteiten voor die vorig jaar bijdragen beloofd hebben en nog niet gegeven hebben. Dat waren: De Belgische federale overheid, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en Frankrijk. De geloofwaardigheid van ons land wordt hiermee in vraag gesteld.

Klimaatfinanciering is basis nieuw klimaatakkoord

Shame on you, federale, Brusselse, Vlaamse en Waalse regering.

Klimaatfinanciering is de basis om een geloofwaardig akkoord te bereiken. Het moet de garantie bieden dat de verbintenis die de landen aangaan in een nieuw akkoord, ook kan uitgevoerd worden door er financiële middelen tegenover te stellen. Met andere woorden: het klimaatakkoord dat in Parijs moet getekend worden, staat of valt met die klimaatfinanciering.

Klimaatfinanciering is ook geen gift aan ontwikkelingslanden of een liefdadigheidsbijdrage. Het gaat om een investering op de lange termijn om de wereldgemeenschap te verzekeren van een veilige toekomst door een koolstofarme economie op te bouwen. We hebben dat eerder al beloofd, we hebben daar studies over laten maken. En we leggen dat allemaal naast ons neer.

Het nieuwe akkoord waar hier aan gewerkt wordt, vraagt niet alleen aan de rijke landen om iets te doen, álle landen moeten engagementen opnemen.

België schudt die verantwoordelijkheid van zich af alsof we op een eiland leven, verstrikt in communautair getouwtrek. ‘Dit is niet alleen onverantwoord, dit is crimineel’, wordt in de wandelgangen gefluisterd. En nog: ‘België werkt niet meer.’ Probleem is bovendien dat ook de Peruaanse overheid niet weet tot wie zich te richten: tot Vlaanderen, Wallonië, Brussel of het federale niveau. Alleszins is het Vlaamse Gewest momenteel voorzitter van de Nationale Klimaatcommissie.

Op deze manier dreigt België niet alleen met de Fossiel van de Dag-prijs naar huis te gaan. We zetten zonder meer een domper op de vlotte ontwikkelingen naar een klimaatakkoord in Parijs. Shame on you, federale, Brusselse, Vlaamse en Waalse regering. Wat een beschamende vertoning voor het oog van de wereld hier!