'Een overwinning van Syriza voor een solidair Europa'

Sinds 5 jaar volgen de besparingsplannen in Griekenland elkaar op en nog steeds is het einde van de tunnel niet in zicht. Sinds vijf jaar verplicht de Troika (een samenwerking tussen de Europese Centrale Bank, de Europese Commissie en het IMF) de regeringen in Griekenland besparingsmaatregelen uit te voeren in ruil voor financiële noodhulp die moet voorkomen dat Griekenland zijn schuldeisers niet langer kan afbetalen. Het merendeel van deze geleende geldsommen worden echter aangewend om de beleggingen van speculanten op het droge te brengen oa door de redding van de banken!

‘De gestegen staatsschuld toont aan dat de remedies erger zijn dan de kwaal.’

Tegelijkertijd hebben de besparingsmaatregelen een nooit geziene sociale achteruitgang veroorzaakt: één persoon op drie leeft in armoede; negen werklozen op tien krijgen geen uitkeringen meer; de jeugdwerkloosheid bedraagt 60% en vele jongeren verlaten het land. De koopkracht werd met één derde verminderd. Bijna 100.000 ondernemingen gingen failliet. Het land zakt steeds dieper in een crisis zonder einde.  De staatsschuld die in 2009 120% van het BBP bedroeg is gestegen tot 179% van het BBP wat aantoont dat de remedies (besparingen) – erger zijn dan de kwaal.

Alexis Tsipras, de voorzitter van Syriza, heeft een regeringsprogramma voorgesteld gebaseerd op een vijftigtal concrete maatregelen. In tegenstelling tot andere politieke krachten verdedigt Syriza een radicale vermindering en herstructurering van de staatsschuld, wat noodzakelijk is om in te zetten op een relance van de economie van het land. Andere maatregelen voorzien een verhoging van het minimumloon van 580 naar 751 euro/maand, een gratis voorziening van een bepaald volume elektriciteit, voedsel-waardebons voor de armste gezinnen, een fiscale hervorming en tot slot een wet op de achtergestelde fiscale inkomsten en de niet terugbetaalde leningen alsook een herziening van het privatiseringsprogramma. Syria voorziet de vorming van een beperkt regeringskabinet met niet meer dan 10 ministers, een versterking van de financiële inspectiebrigade, en een snelle hervorming van de procedures in de openbare ambten ter bestrijding van de corruptie.

Het valt niet te betwijfelen dat het alternatief dat Syriza uitdraagt haaks staat op de belangen van de lokale corrupte elite en van de financiële speculanten. Dat is echter geen reden om het Griekse volk het recht te ontnemen zelfstandig en vrij haar volksvertegenwoordigers te verkiezen.

‘De besparingen zijn een politieke keuze en in een democratie moet het mogelijk zijn politieke keuzes af te keuren.’

Het is bijgevolg onaanvaardbaar dat Angela Merkel het uittreden van Griekenland uit de euro als mogelijk acht of dat de Europees Commissaris Pierre Moscovici zich rechtstreeks richt tot de Griekse kiezers en hen zegt hoe ze moeten stemmen. Het is evenmin aanvaardbaar dat Jean-Claude Juncker, voorzitter van de Europese Commissie, Syriza als partij afkeurt en valselijk als populistisch stigmatiseert.

Wij stellen dat de internationale financiële instellingen, de ratingagentschappen of de Europese autoriteiten moeten ophouden met druk uit te oefenen. Het is niet aan hen te bepalen hoe een volk moet stemmen. De besparingen zijn een politieke keuze en in een democratie moet het mogelijk zijn politieke keuzes af te keuren.

Een overwinning van Syriza kan het begin van het einde inluiden voor de autoritaire besparingen die overal in Europa van toepassing zijn. Het zou ook een overwinning betekenen voor de strijd voor sociale rechtvaardigheid, voor een solidair Europa dat zich afzet van nationalisme en fascisme. Indien Griekenland zegt ‘stop, het is genoeg geweest!’, dan kunnen en zullen ook andere landen volgen. In Spanje is Podemos bijvoorbeeld zeer goed geplaatst om de verkiezingen te winnen in het najaar van 2015. Ook in België zal een overwinning van Syriza de strijd versterken tegen de versnelde soberheidsmaatregelen van de huidige regering.

Wij zijn akkoord met Alexis Tsipras wanneer hij zegt dat het probleem van Griekenland het probleem van heel Europa is en dat wat zich ginds afspeelt ook het begin kan betekenen van een ander Europees avontuur dat fiscale dumping en moordende concurrentie vervangt door volwaardige democratie, solidariteit en samenwerking. Daarom zeggen wij aan het Griekse volk : wees niet bang, reken op ons, wij staan aan jullie zijde.

Ludo Abicht (filosoof, universiteit Antwerpen Prof. Em.), Stephen Bouquin (ROOD!, socioloog, universiteit d’Evry-Parisud), Lieven De Cauter (filosoof, professor KUL en RITS), Filip De Bodt (Gemeenteraadslid Leef ! Herzele), Thomas Decreus (publicist, filosoof, docent KUL), Brecht De Smet (politicoloog, Universiteit Gent, assistent, post-doctoraal vorser), Jan Dumolyn (Historicus, Universiteit Gent, docent), Karel Gacoms (Provinciaal voorzitter ABVV metaal, Vlaams Brabant), Eric Goeman (Attac Vlaanderen), Matthias Lievens (filosoof, post-doctoraal vorser KUL), Francine Mestrum (Global Social Justice), Vincent Scheltiens-Ortigosa (Historicus, universiteit Antwerpen), Hugo Van Dienderen (Voorzitter Groen+, voormalig kamerlid Agalev-Groen), Bart Vandersteene (Woordvoerder Links Socialistische Partij), Jelle Versieren (historicus, universiteit Antwerpen, doctoraal onderzoeker), Karim Zahidi (mathematicus, fisoloof, universiteit Antwerpen), Anne Dufresne (sociologue FRS FNRS), Céline Delforge (députée bruxelloise ECOLO), Corinne Gobin (politologue à l’ULB), Eric Toussaint (porte-parole du CADTM), Marc Goblet (secrétaire général de la FGTB fédérale), Thierry Bodson (secrétaire général de la FGTB wallonne), Gilbert Lieben (secrétaire général de la CGSP wallonne), Henri Goldman (rédacteur en chef de la revue ‘Politique’), Hugues Le Paige (directeur de la revue ‘Politique’), Isabelle Stengers (philosophe, professeur à l’ULB), Jean-François Tamellini (secrétaire fédéral de la FGTB fédérale), Mateo Alaluf (sociologue, professeur à l’ULB), Mejed Hamzaoui (professeur à la faculté des Sciences sociales de l’ULB), Paul-Emile Dupret (Comité pour les droits humains ‘Daniel Gillard’), Raoul-Marc Jennar (essayiste), Vincent Decroly (porte-parole de VEGA), Daniel Piron (secrétaire général de la FGTB de Charleroi), Jean Delval (directeur du Théâtre des Rues), Paul Hermant (journaliste), Carlos Crespo (Secrétaire général de Pro JeuneS), Julie Ben Lakhal (Présidente de Pro JeuneS), Dominique Dauby (secrétaire générale des Femmes Prévoyantes Socialistes), Anja Deschoemacker (Gauche Commune, porte-parole Parti Socialiste de Lutte), Marie-Françoise Lecomte (Co-présidente du Mouvement de Gauche), Michèle Gilkinet (ancienne parlementaire, objectrice de croissance), Jean Pierre Wilmotte (co-secrétaire général du Mouvement politique des objecteurs de croissance (mpOC)), Pierre Eyben (VEGA), Dimitri Zurstrassen (Etudiant, militant écosocialiste, VEGA), Gérard Gillard (Co-président du Mouvement de Gauche)