Sinds 1990 leven we in de globalisering – een tijdperk van economische openheid die de wereld almaar kleiner maakt. John Vandaele dompelde zich onder in de mondiale rapporten en geeft hier zes cijfers die duidelijk maken dat de globalisering afkalft. En dat is niet per se een reden tot juichen.  

Amnesty International publiceert jaarlijks een overzicht van de stand van zaken betreffende de mensenrechten wereldwijd. De voornaamste conclusie van dit jaarrapport is dat het polariserend discours een steeds grotere impact heeft op het beleid en onverschilligheid inzake mensenrechten in de hand werkt.

Neem een non-conformistische en onervaren Amerikaanse president, een aanslepend Midden-Oostenconflict dat in een catch 22 zit, een internationale vredesdialoog die al twintig jaar herhaaldelijk mislukt, en schud dat door elkaar. Krijgen we straks een verschil in de internationale diplomatie over het Israëlisch-Palestijns conflict?

De sociaaldemocraten moeten de oproep tot eenheid au sérieux nemen. Alleen door de progressieve krachten te bundelen, de burgers zelf te laten participeren en nieuwe vormen van protest te omarmen, kunnen we de demos weer in het centrum van de democratie plaatsen... tegen de rechts-conservatieve en populistische stroom in. Een felle o ...

Onze zware oosterbuur blijft me fascineren. Zodra er een klap valt ergens tussen Aken en Cottbus, davert niet alleen Duitsland, heel Europa davert mee. 

'Brexit means Brexit', kondige kervers premier Theresa May aan. Maar wat betekent het voor de jongeren? Nozizwe Dube pluist het uit. 

Ik ben geen politieker en mis, net als vele andere mensen, de nodige kennis om al te veel of diepe politieke uitspraken te doen. Maar Brexit heeft me met stomheid geslagen. En dan bedoel ik niet (alleen) de uitslag, maar vooral hoe we een dergelijk fiasco 'democratie' kunnen noemen.

In de regering van de nieuwe Britse premier May is er geen plaats meer voor een klimaatminister. Een "erg domme" en "zorgwekkende" beslissing, volgens de oppositie en milieuorganisaties.