Door de oorlog in Oekraïne moesten al ruim tien miljoen mensen er hun thuis ontvluchten. Het merendeel van hen verlaat het land niet. Ze zoeken hun toevlucht in de relatief veilige steden in West-Oekraïne en dragen er hun steentje bij. ‘Het is een kwestie van tijd voor we deze oorlog winnen.’

Hij wist het, schrijft de Turkse schrijver Ahmet Altan in zijn boek “Ik zal de wereld nooit meer zien”. Of hij verwachtte minstens dat hij zou worden opgepakt. Op 23 september 2016 werd hij gearresteerd. Vandaag, 4,5 jaar later is hij weer vrij.

Oorlog vergroot alle emoties uit en tegelijk gaat het dagelijkse leven gewoon verder. Vreugde wordt een kostbaar goed, aan verdriet is geen tekort. Dit zijn de mensen, in al hun schoonheid en kwetsbaarheid, die vermalen worden in het geopolitieke conflict om Oekraïne. Een reportage van fotograaf Jürgen Augusteyns vol contrasten, voorbij de&nbs ...

Een nacht in het leven van de vluchtelingen in Calais, Duinkerke en Zeebrugge. Maria Groot en Ans Brys aten, renden en wachtten mee met de jongens die de duisternis gebruiken om de sprong naar een betere toekomst te wagen. Maar de jungle is geen camping en de nacht geeft geen uitzicht op een betere dag.

Hoe leven de mensen in Srebrenica, twintig jaar na de genocide? Na oorlog komt vrede, maar hoe ziet dat eruit? De aankomende foto- en verhalententoonstelling ‘Srebrenica, in stilte vergeten’ gaat op zoek naar de lessen die we kunnen trekken uit de gevolgen van oorlog. Zowel voor Srebrenica zelf als voor de Gentenaars die er vandaan komen. ...

De Belgische fotograaf Kristof Vadino trok deze zomer naar Calais, om er poolshoogte te nemen van de erbarmelijke omstandigheden waarin de vluchtelingen moeten leven. Hij bracht een bezoek aan “Jungle Camp” het geïmproviseerde tentendorp van waaruit de asielzoekers dagelijks hun kans wagen om het kanaal over te steken. Een beeldverslag.