Oekraïners zijn ongevraagd in een oorlog beland, en die beïnvloedt de Oekraïense samenleving ook op onzichtbare, perverse manieren. Want oorlog brengt een oorlogscultuur met zich mee: de vijand moet ontmenselijkt worden, kritiek snel de kop ingeduwd en hooligans zien carrièrekansen in het leger.

Sinds de Russische invasie in Oekraïne gaan Duitsers, Tsjechen en Slovaken in naam van de vrede regelmatig de straat op. Maar deze protesten blijken eerder pro-Russisch en anti-mainstream dan voor vrede.

Al dertig jaar strijden de journalisten van Radio Maendeleo in Oost-Congo voor toegankelijke en correcte informatie en tegen overheidscorruptie. ‘Veel Congolezen denken nog steeds dat de radio alleen voorbehouden is voor politici.’

Het dagelijkse leven van jongeren in het Oost-Oekraïense Charkiv lijkt anderhalf jaar na het uitbreken van de oorlog op dat van jongeren in België. Maar niets is er nog als voordien, zelfs geen avondje op café. ‘Op één nacht tijd ben ik volwassen geworden.’

In 2018 slaagde MO*journalist Arne Gillis erin om als een van de eerste journalisten te berichten over de oorlog in de Engelstalige provincies van Kameroen. Vermomd als vogelfotograaf blufte hij zich voorbij verschillende grens- en commandoposten. Tot het plots misging.

Voor een nieuwe stedelijke en jongere generatie Kirgiziërs betekende de oorlog in Oekraïne een kantelpunt. Zij stellen nu de historische wortels van Rusland in Kirgizië openlijk in vraag. ‘Alles wordt dekolonisatie.’

Hoe verdedig je als Palestijn je rechten wanneer het Israëlische leger, de politie en de overheid niet aan jouw kant staan? ‘Zorg ervoor dat je alles filmt’, is voor mensenrechtenorganisatie B’Tselem het antwoord.

Eind vorig jaar dreigde Turks president Recep Tayyip Erdogan met een nieuw grondoffensief in Noord-Syrië. Steken de verwoestende aardbevingen daar nu een stokje voor? De bewoners van de geteisterde regio bereiden zich alvast voor op het ergste, zo stelt journalist Rojin Ferho ter plaatse vast.

Vandaag gaat het Balkan Trafik! Festival van start in Brussel. MO* trok met de organisatoren naar Kosovo. De Albanese volksmuziek zet er de eigen identiteit in de verf. En in het noorden, een verdeelde regio, zagen we hoe rockmuziek Albanese en Servische jongeren samenbrengt.

Kan je een wielerclub uitbouwen in bezet Palestijns gebied? Sohaib Samara doet het. MO*journalist Pieter Stockmans navigeerde met hem mee tussen Israëlische nederzettingen, muren en militaire controleposten. De ultieme droom? Een echte Palestijnse wieleracademie. 

MO*journalist Pieter Stockmans fietste door het westen van Jeruzalem met Israëlische en Palestijnse wielertoeristen. Apart, door hetzelfde gebied, maar in verschillende werelden. Bossen en natuurparken bedekken er uitgewiste Palestijnse dorpen. 'Ik wil erover vertellen. Nooit zullen wij vergeten.’

Een groep Palestijnen uit Bethlehem gebruikt de fiets als middel om ‘hun vrijheid te veroveren’. Ze rijden overal, ook de grens met Israël over, zonder vergunning daarvoor. Ook al is dat verboden. MO*journalist Pieter Stockmans fietste mee, dwars door de woestijn, van de Geboortekerk naar Massada.