‘Typisch aan MO* is dat zij wél belang hechten aan stemmen die weinig aan bod komen’

Lotus Li is twintig en studeert nog, maar is een bezige bij: ze zet zich in voor jeugdbeleid en voor het klimaat en richtte mee het nieuwe platform Untold Asian Stories op, dat de Aziatische gemeenschap in Vlaanderen meer zichtbaarheid wil geven. Ze legt uit waarom ze besloot proMO* te worden: ‘Als zestienjarige knipte ik inspirerende artikels en columns uit om er collages van te maken.’

Dit gesprek vond plaats in het kader van onze proMO*campagne. Word proMO* en maak ons unieke journalistieke project mee mogelijk.

Lotus Li studeert Sociale Wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel en aan de Universiteit Gent. Je kent haar misschien van het één-programma De jaren 80 voor tieners (dit voorjaar uitgezonden), maar ze is ook jongerenadviseur bij de Vlaamse Jeugdraad én volgt er het Europees en VN-jeugdbeleid en Klimaat en Omgeving. Met het platform Untold Asian Stories wil ze daarnaast ook de Aziatische gemeenschap in Vlaanderen meer zichtbaarheid geven. Een geëngageerde jongedame, die er ook voor koos om proMO* te worden.

Weet u nog hoe en wanneer u voor het eerst in contact gekomen met MO*?

Lotus Li: Ik was zestien jaar oud toen ik voor de eerste keer een papieren versie van MO* las. Voor mijn verjaardag kreeg ik van mijn oma een abonnement op Knack en als abonnee krijg je er automatisch MO* bij. Zo kwam ik uiteindelijk in contact met dit mondiaal blad.

‘MO* hecht wel belang aan stemmen die weinig aan bod komen in het maatschappelijke debat.’

Ik kan me niet meer herinneren welk artikel ik voor het eerst las, maar ik heb wel nog een grappige anekdote uit die tijd. Ik had mezelf voorgenomen om echt elk artikel en elke column uitvoerig te lezen. Ik had het abonnement namelijk als cadeau gekregen van mijn oma, ik vond dus dat ik er alles uit moest halen. De artikels en columns die ik interessant vond, knipte ik zelfs uit om er collages van te maken (lacht).

Welke journalistieke verhalen vindt u belangrijk?

Lotus Li: Dat is voor mij als MO*lezer geen moeilijke vraag. Ik vind juist de journalistieke verhalen die MO* brengt, en die het magazine kenmerken, belangrijk. Dat zijn de verhalen van mensen die niet voldoende gehoord worden in de reguliere pers.

Ik ben me er extra bewust van geworden toen ik de klimaatconferentie van Glasgow in 2021 bezocht met een delegatie van Oxfam. Ik heb toen tegenover enorm sterke sprekers gestaan die over een grote hoeveelheid kennis beschikten, maar hun stem werd amper gehoord in de mainstream media. Dat was een grote ontluistering voor mij.

MO* was het enige medium dat al van bij de start van Untold Asian Stories het belang ervan inzag. Met onze organisatie willen wij een inkijk geven in het reilen en zeilen van de Aziatische gemeenschap in Vlaanderen, aan de hand van herkenbare verhalen. Bij onze oprichting hebben we persberichten uitgestuurd naar verschillende media om te laten weten dat wij bestaan. Enkel MO* toonde toen interesse. Pas later hebben ook andere kranten en tijdschriften onze werking opgepikt.

‘MO* is een van de weinige media in Vlaanderen die diepgaande onderzoeksjournalistiek aanbiedt. Dat wil ik graag aanmoedigen.’

Een ander interessant voorbeeld van wat MO* doet, is een recent artikel over hoe jongeren wereldwijd denken over de klimaatverandering. MO* organiseerde een online gesprek waarbij jonge mensen in dialoog gingen over klimaat en milieu.

Toekomstige generaties zullen de gevolgen van de klimaatverandering voelen, maar ze worden meestal niet betrokken bij politieke debatten. Dat is helemaal de visie van MO*: zij hechten wél belang aan stemmen die weinig aan bod komen in het maatschappelijke debat.

Voor welke thema’s in MO* heeft u specifiek interesse?

Lotus Li: Ik wil automatisch ‘klimaat’ antwoorden, maar daarmee doe ik het onderwerp tekort. Klimaat en milieu zijn zo multidisciplinair dat je eigenlijk niet meer kunt spreken over één thema. Alleen weet ik niet hoe ik het anders zou verwoorden.

Ik vertrek zelf graag vanuit systeemdenken. Daarbij kijk je niet enkel naar een specifieke problematiek, maar plaats je die in een breder kader. Thema’s waar ik interesse in heb, zoals racisme, microagressies, adoptie, mentale gezondheid en het koloniale systeem, zijn uiteindelijk allemaal met elkaar verbonden.

Waarom mag MO* niet achter een betaalmuur verdwijnen?

Lotus Li: Voor de jongere versie van mezelf (lacht). Ik heb het geluk gehad dat mijn oma een tijdschriftabonnement voor mij kon betalen. Anders had ik MO* nooit gelezen op die leeftijd. MO* moet toegankelijk blijven voor iedereen, ook voor diegenen met minder middelen. Het is essentieel dat zij ook andere verhalen lezen dan die op HLN.be.

Waarom hebt u besloten om proMO* te worden?

Lotus Li: MO* is een van de weinige media in Vlaanderen die diepgaande onderzoeksjournalistiek aanbiedt. Zij brengen verhalen die op andere nieuwsplatformen geen ruimte krijgen. Dat wil ik graag aanmoedigen.

Word net als Lotus Li ook proMO* voor slechts 4,60 euro per maand of 60 euro per jaar: www.mo.be/promo.

Dit gesprek vond plaats in het kader van onze proMO*campagne en deze tekst valt niet onder het redactionele werk van MO*.