Accurate triptiek
gg
29 oktober 2006
Taal is melk en honing, het is de overvloed waarmee de banneling die door de woestijn ging om een nieuw land te bereiken, beloond wordt. 'Ik ben gemigreerd naar een nieuwe taal', zeg de Nederlands-Iraanse schrijver Kader Abdolah die onze taal woord voor woord leerde, op een eenzame vluchtelingenkamer.
Niet zo Sameer S. Mehendale. Hij kwam als tienjarige van Bombay naar Nederland, groeide er op in volle poldereuforie en studeerde medische biologie in Amsterdam. Zijn taal kenmerkt zich dan ook niet door het exotische randje waarvoor Abdolah of andere nieuw-Nederlandse schrijvers zo gewaardeerd worden.
Mehendale schrijft een uiterst secuur, rijk Nederlands dat erg doeltreffend is om in korte verhalen lange geschiedenissen te vertellen. In Zuid, Noord-Zuid, Noord bundelt hij drie verhalen die telkens een wat verontrustende ondertoon hebben, al gaan ze over ogenschijnlijk dagelijkse dingen en mensen. Het eerste verhaal vindt plaats in een Nederlandse ambassade in Afrika, het tweede brengt een Amsterdamse homoman van Afrikaanse afkomst terug naar zijn geboorteland, het derde toont enkele tranches de vie uit la France profonde.
De verhalen zijn filmisch zoals reality-tv: ze observeren mensen in plaats van personages en het leven wordt beschreven zoals het is, al ontstaat er door het ritme van kortgeknipte scènes een immense verhaalruimte die je als lezer zelf gaat invullen. De grote gevoelens worden gebracht zonder hoofdletters en zoals de meesten onder ons ze beleven: stuntelig, bijna en passant. Mehendale is een intrigerende stem in een steeds rijker geschakeerde literatuur. Hou hem in de gaten.
Zuid, Noord-Zuid, Noord door Sameer S. Mehendale is uitgegeven door Arbeiderspers. 197 blzn. ISBN 90-295-6410-5