Het recht van de zee

‘De conventie is van toepassing op gebieden op volle zee’, zegt professor Eddie Somers van de vakgroep Publiek Recht (Universiteit Gent), specialist in maritiem recht.
‘Dat zijn de regio’s die buiten het zogenaamde continentaal plateau vallen –dat tot de jurisdictie van de nationale staten behoort– én buiten de Exclusieve Economische Zones die ook aan een specifiek land zijn toegekend en onder de jurisdictie van dat land vallen. De conventie omvat het principiële juridische kader en wordt op basis van jaarlijkse vergaderingen vervolledigd met specifieke verdragen over concrete thema’s –diepzeemijnbouw, visserij, de bescherming van visbestanden, piraterij…’
Overtredingen tegen de conventie kunnen worden aangekaart bij het Internationaal Zeerechttribunaal in Hamburg.
Intussen hebben 159 landen de conventie geratificeerd. De VS weigeren vooralsnog te tekenen. Somers: ‘Dat komt omdat ze zich in hoofdzaak niet kunnen vinden in deel 11, dat gaat over diepzeemijnbouw –een thema dat erg actueel was eind jaren zeventig toen de conventie tot stand kwam.’
Wat zegt die conventie over het ongeval in de Golf van Mexico? Professor Somers: ‘Het ongeval is gebeurd binnen het continentaal plateau van de VS en dus binnen de bevoegdheid van de VS. Meestal vertrekt men van het beginsel van “beperkte aansprakelijkheid” voor zulke ongelukken, zodat er een plafond wordt gesteld aan het te vergoeden bedrag. In de VS is na het accident met de olietanker Exxon Valdéz in 1989 de Oil Polution Act goedgekeurd, die eveneens voorziet in een beperking van de aansprakelijkheid. Er is echter een bepaling die stelt dat wanneer de schade opzettelijk wordt veroorzaakt of het gevolg is van roekeloos gedrag, dat die beperking in de aansprakelijkheid dan niet geldt. Het zou kunnen dat dit principe hier wordt ingeroepen. In het geval van Deepwater Horizon heeft BP al bekend gemaakt dat het vrijwillig een fonds in het leven zal roepen om de schade te vergoeden.’