Ontwikkeling als dekmantel voor privatisering in Egypte

Analyse

Ontwikkeling als dekmantel voor privatisering in Egypte

De Europese en Amerikaanse steun aan de landen van de Arabische Lente is slechts een middel om een agressief privatiseringsbeleid op te dringen. Via de zogenaamde PPP’s (privé-publieke partnerschappen) wil men sectoren zoals water en energie naar de privésector overhevelen. Tot die conclusie komt Counter Balance, een samenwerkingsverband van milieu- en ontwikkelings-ngo’s.

Counter Balance heeft de geplande projecten van grote financiële instellingen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika onder de loep genomen. Het stelt vast dat die instellingen het neoliberale systeem dat ze al jaren in de regio promoten, verder willen pushen. De Europese Investeringsbank (EIB) bijvoorbeeld is van plan haar investeringen in Egypte op te trekken naar een miljard euro per jaar. De Europese Bank voor Reconstructie en Ontwikkeling liet verstaan jaarlijks bijna 2 miljard euro in de regio te willen investeren. Een grote brok daarvan gaat naar Egypte. En het IMF heeft het licht op groen gezet voor een lening aan de Egyptische regering ter waarde van 3,7 miljard euro.

Het IMF en het EIB gaan volgens Counter Balance op dezelfde vertrouwde manier te werk. Steun wordt gekoppeld aan hervormingen. En hervormingen betekenen verdere privatiseringen, een gunstiger fiscaal systeem voor privébedrijven en de afbouw van subsidies voor basisgoederen zoals voedsel en energie.

Amr Adly van het Egyptische Initiatief voor Persoonlijke Rechten vreest dat de nieuwe lening Egypte verder zal vastbinden aan het oude systeem van corruptie en heling. In plaats van de economie te helpen herstellen, zal ze het land verder in de spiraal van schulden duwen.

De nieuwe lening aan Egypte heeft volgens Counter Balance twee doelstellingen. Ten eerste dient ze om de oude lening af te betalen. De tweede doelstelling is een programma van bezuinigingen afdwingen dat vooral de armen zal treffen en de sociale onrust niet zal doen afnemen. Precies dat sociaal protest is hoopgevend. De nieuwe elite, die voor een groot deel uit de oude elite bestaat en als handlanger fungeert van de internationale financiële instellingen, zal dankzij de mensen die nog op straat komen haar plannen toch niet zo gemakkelijk kunnen verwezenlijken, concludeert Counter Balance.