'Always look on the bright side of death'
“‘Filmfestival MOOOV trapt af met donkere komedie over euthanasie’
MOOOV ging eergisteren en gisteren van start in respectievelijk Brugge en Turnhout. The Farewell Party mocht het filmfestival openen, wat zorgde voor luid gelach en stillen tranen. Humor is duidelijk een krachtig wapen, ook in de filmindustrie.
MOOOV, het vroegere Cinema Novo, werd meteen krachtig ingezet met een zwarte komedie die erg vaak deed denken aan die gekke oudjes van Benidorm Bastards. Het filmfestival opende met The Farewell Party op een manier die symbool staat voor alle films de komende week; met een sterk thema, een focus op Israël, soms wat duisternis maar vooral met een vleugje warmte.
The Farewell Party gaat over afscheid leren nemen. Levana en Yehezkel, twee senioren die in een bejaardentehuis wonen, helpen een terminaal zieke vriend te sterven. Nadien kloppen meerdere bejaarden bij hen aan voor hetzelfde, met afschuw van de dementerende Levana. Euthanasie, geen licht thema, wordt besproken op een tedere manier en met de nodige humor. De regisseurs Sharon Maymon en Tal Granit waarschuwden het publiek al voor de film: ‘Het is toegestaan om te huilen en te lachen op hetzelfde moment.’
‘Openstaan voor andere culturen leidt tot wereldburgerschap, wat op zijn beurt dan weer leidt tot engagement.’
Alle films van dit getalenteerde regisseursduo uit Israël gaan over controversiële sociale problematieken - euthenasie is nog steeds verboden in Israël -, maar ook humor krijgt steeds een centrale rol. ‘Ook in het echte leven is lachen onmisbaar. Always look on the bright side of death, zeg maar’, zei Maymon glimlachend. ‘Dat is de enige manier om over cruciale zaken te spreken.’ Om diezelfde reden werden comedianten gecast om de hoofdrollen te spelen. ‘Die twee maanden op de set was zoals in de kleuterschool. Ze waren elkaar constant aan het plagen en deden iedereen lachen. We voelden eigenlijk niet met welke serieuze materie we aan het werken waren, en maar goed ook, want dat zou te moeilijk geweest zijn.’
Het affichebeeld van Wafaa Samir reflecteert over de kleur blauw.
© Wafaa Samir
Ik hoefde na de voorstelling de appreciatie van het publiek niet in vraag te stellen. Het lange applaus zei genoeg. De zeldzame negatieve stemmen hadden het over een ongeloofwaardige film met slappe humor. De vrouw die achter mij zat tijdens de film heeft ongetwijfeld een prachtige avond gehad en ik denk samen met haar alle andere aanwezigen. Het concertgebouw in Brugge werd gevuld met gelach, en dat is wat telt, niet?
Gelijk had de organisatie om ook de fotografe van het affichebeeld even in de bloemetjes te zetten. Wafaa Samir, een erg verlegen jonge fotografe, maakte dit zelfportret tijdens een oefening van zelfreflectie. En met deze gedachte werd MOOOV geopend. Zoals Jean De Bethune, gedeputeerde van de provincie West-Vlaanderen zei: ‘Het is bijzonder belangrijk om mensen te sensibiliseren. Openstaan voor andere culturen leidt tot wereldburgerschap, wat op zijn beurt dan weer leidt tot engagement. Ook in het zuiden. MOOOV effent het pad voor solidariteit en politieke inzet.’
The Farewell Party kan je in Brugge nog gaan bekijken op 26 en 29 april, in Turnhout op 26 en 30 april en op 3 mei.
Deze bijdrage werd geschreven door Kaja Verbeke, één van de Jonge Turken van MO*.