Beroering over gelynchte tieners in Pakistan

De beelden tonen hoe twee broers, de negentienjarige Mughees Butt en de vijftienjarige Muneeb, worden geslagen met stokken en vervolgens worden opgehangen in Sialkot, in de provincie Punjab. De reden waarom ze gedood werden, wordt nog onderzocht. Verscheidene berichten geven aan dat de daders studenten zijn van een madrassa, een islamistische religieuze school.
Volgens een plaatselijk journalist had de lynchpartij te maken met een vrouw en niet met een diefstal of andere misdaad. Volgens andere media had de minister van Binnenlandse Zaken Rehman Malik het over een inbraakpoging toen hij op 22 augustus een bezoek bracht aan de familie van de slachtoffers. Hij zei toen dat het publiek “niet mocht optreden als onderzoeker, vervolger, rechter en beul.” Zeventien van de achttien verdachten zijn gearresteerd.
Gisteren werd Hafiz Muhammad Imran, een van de reporters die op 15 augustus de lynchpartij vastlegde, zwaar toegetakeld door onbekenden voor zijn huis in Ghauspura-Hajipura. De aanvallers, die zich per motorfiets verplaatsten, braken eerst zijn armen en schouders en sloegen hem vervolgens in elkaar. Toen andere mensen passeerden, gingen de daders op de vlucht.

Degeneratie

“De schande van Sialkot laat de degeneratie van de Pakistaanse samenleving en overheidsinstellingen zien”, zegt I A Rehman, secretaris-generaal van de onafhankelijke Mensenrechtencommissie van Pakistan (HRCP).
“Het feit dat de criminelen zulk extreem geweld gebruiken, is al zorgwekkend genoeg”, zegt psycholoog Asha Bedar. Maar hij vindt het nog zorgwekkender dat zoveel mensen stonden te kijken “en dat niemand er voldoende geschokt, verschrikt of ziek door was om tussenbeide te komen.”
Door de gevoelloosheid voor geweld en de aftakeling van de justitie denken sommigen dat ze het recht in eigen handen kunnen nemen, zegt vredesactivist Q Isa Daudpota. Dat wordt nog versterkt door de extrajustitiële moorden, waarbij de politie verdachten doodschiet nog voor ze voor de rechtbank verschijnen, zegt Farooq Tariq, woordvoerder van Pakistaanse Arbeiderspartij. Dit soort moorden wordt verheerlijkt door media en publiek, zegt Tariq.
Volgens Rehman gaat de brutalisering van de Pakistaanse samenleving terug tot de elf jaar durende krijgswet onder dictator Muhammad Zia ul-Haq. Journalist Ghazi Salahuddin wijst ook op de islamisering van Pakistan, die begonnen is met Zia’s zogeheten Hudood-wetten, die ook op niet-moslims van toepassing waren. Het publiek gaat nog sneller het recht in handen nemen wanneer religieus onderricht voorhoudt dat misdadigers ter dood kunnen gestenigd worden of de handen kunnen worden afgehakt, zegt Tariq. Zeker in regio’s zoals Punjab, die “een geschiedenis van religieuze strijdvaardigheid” hebben, kan dat uit de hand lopen, zegt onafhankelijk onderzoeker Mansoor Raza.