“‘'Down down Hamed'’
Gisteren lieten Bahreini's me het ware gezicht van hun land zien. Ik sprak onder meer met Nabeel Rajab, gezicht nummer één van de mensenrechtenbeweging in Bahrein, en voor veel sjiitische Bahreini’s een lokale held, die me meetroonde naar een man die gewond was geraakt tijdens een dorpsdemonstratie.
De laatste was –nadat de politie traangas had gegooid of vuur had geopend op hem, de ware toedracht is niet duidelijk- van de dakverdieping van een gebouw gevallen. Hij ligt nu in een soort van veldhospitaal.
Geen enkel gewonde demonstrant gaat nog naar een gewoon ziekenhuis, omdat de hospitaals onder “surveillance” staan van de overheid. Elke demonstrant die er binnenkomt, wordt opgepakt en opgesloten. Daarom zijn er nu in particuliere woningen in de dorpen tijdelijke medische ruimtes ingericht waar gewonden worden verzorgd door vrijwillige doktersteams.
Dagelijks vallen er gewonden, getuigden verschillende activisten en een van de vrijwillige dokters. Dagelijks zijn er immers demonstraties in de vele dorpen rond Manama. Daarmee eisen mensen simpelweg het recht op om te betogen, en het recht op vrije meningsuiting. Vandaag zijn samenscholingen met meer dan vijf personen illegaal in Bahrein, tenzij je expliciet toestemming vraagt aan de overheid, een toestemming die je niet krijgt.
‘Er zijn voortdurend zogenaamde illegale demonstraties in de dorpen’, vertelt een activiste. ‘Uiteraard is dat de ene week al meer dan de andere. Vorige week werd een jongen van zestien doodgeschoten, simpelweg omdat hij vreedzaam betoogde. Elke keer dat er een nieuwe martelaar is, verhoogt de intensiteit van het aantal protesten.’
De jonge vrouw is een bekende activiste, wiens vader en echtgenoot al maanden in de cel zitten. Bijna dagelijks probeert ze aanwezig te zijn bij demonstraties, en coördineert ze onder meer een aantal medische teams, vrijwilligersteams van dokters en verplegend personeel, die de dorpen bezoeken om de gewonden te verzorgen. De gewonden vallen vooral door rubberkogels, traangas en slagen en verwondingen door de politie. De reden voor dat geweld: vreedzaam betogen en het scanderen van slogans als: ‘down down Hamed’, daarmee referend naar hun koning.
Geweldloos verzet is een zeer bewuste keuze, en tot dusver slaagden de demonstranten erin om dat waar te maken. Ze gingen nog niet in op de even bewuste provocaties van de politie, die zeer disproportioneel reageert op de betogingen. Zonder waarschuwing valt de politie ongewapende mensen aan, aldus verschillende getuigen. Gisteren zag ik nog een man, die door een politiewagen aan de rand van het dorp was aangereden naar een dorpskliniekje gebracht worden. Hij heeft vermoedelijk een rib gebroken en nam niet eens deel aan het protest.
Dat de enorm repressieve strategie van de overheid tot dusver niet werkte, is duidelijk. Integendeel, mensen die ik sprak, ook gewone Bahreini’s, zijn meer dan ooit overtuigd dat het regime moet verdwijnen. En ze zijn bereid om ver te gaan voor hun recht op een democratisch regime.