"Groene crematie" in de lift in India
Manipadma Jena
13 juli 2010
Jaarlijks worden in India vijftig miljoen bomen gekapt voor de traditionele crematies van de hindoebevolking. "Groene crematoria", die de benodigde hoeveelheid hout meer dan halveren, kunnen daar wat aan veranderen.
Onverschillig voor de moessonregens is Girdhari Singh op weg van het werk naar huis. Hij raapt onderweg al het hout op dat hij vindt omdat zijn zieke moeder binnenkort zal sterven, en de brandstapel een fortuin kost.
Als de 53-jarige herder al het hout voor de crematie zou moeten kopen, zou hem dat meer dan 30 euro kosten, een klein fortuin in het Noorden van India. Hij zou zijn moeder het liefst laten cremeren in een van de “groene” crematoria waarover hij horen praten heeft. Die hebben maar 150 tot 200 kilogram hout nodig. Maar het dichtste milieuvriendelijke crematorium is in Vikasnagar, 40 kilometer verderop.
De nieuwe crematoria zijn niet enkel een hulp voor arme Indiërs zoals Girdhari, die zich vaak in de schulden werken met de dure begrafenissen van familieleden. Ze kunnen een belangrijke verlichting betekenen voor de Indiase bossen, die zwaar onder druk staan door de snel groeiende bevolking in het land.
8 miljoen ton CO2
Jaarlijks worden in India 50 miljoen bomen gekapt, goed voor 4 miljoen ton hout, voor de traditionele crematies. Daardoor verdwijnt elk jaar 2000 vierkante kilometer bosgebied en gaat er 8 miljoen ton CO2 de lucht in.
Voor de uitvaart van hindoes, die 84 procent van de Indiërs uitmaken, is volgens de gebruiken de verbranding op hout nodig, dat de verbinding tussen lichaam en aarde symboliseert. Op de traditionele manier worden lagen hout op elkaar gestapeld in open lucht. De stapel brandt zo’n zes uur, waarna de overblijfselen in de Ganges gedompeld worden.
Milieuvriendelijker
Pogingen van de Indiase overheid om het gebruik van elektrische crematoria te stimuleren, hebben grotendeels gefaald omdat er geen hout bij te pas kwam. De organisatie Mokshda ontwikkelde daarom een meer milieuvriendelijke crematie op basis van hout, maar de verbranding en warmterecuperatie werden geoptimaliseerd. Ze bestaan hoogwaardig staal dat temperaturen tot 800 graden Celsius kan weerstaan. Het staal is eenvoudig te reinigen na elke crematie en naar een halfuur al weer klaar voor gebruik. Een traditionele stapel heeft meer dan drie uur nodig om af te koelen.
In totaal zijn al 42 van dergelijke crematoria actief in zes Indiase staten, met steun van het Indiase ministerie van Leefmilieu, en nieuwe initiatieven krijgen lokale en internationale steun. Het ontwikkelingsprogramma van de VN (UNDP) heeft bijvoorbeeld al 2 miljoen dollar vrijgemaakt voor de bouw van zestig nieuwe crematoria tegen 2012.
Ook Varanasi in het noorden van Uttar Pradesh heeft de beslissing genomen om over de schakelen naar het nieuwe systeem. Dat is een belangrijke symbolische stap, want de stad is de meest heilige plek voor Indiase hindoes om gecremeerd te worden.