“‘Indrukwekkend met een beperking’
Ik was toch even behoorlijk onder de indruk gisteren. Meteen beetje geluk en een uit de lucht gevallen ticket binnen geraakt op het High Level event on disability. Ik had er niet danig veel van verwacht. Al was het de eerste keer dat binnen de VN zo'n high level event over mensen met een beperking werd georganiseerd. Op zich is dat al een soort doorbraak, want van die topontmoetingen zijn er maar drie per jaar. Dus het is dringen daar.
High level events zijn zeldzaam, maar niet per definitie pakkend. Ze beginnen doorgaans nog een beetje spectaculair met een of andere beroemdheid (in dit geval Stevie Wonder), maar na drie vier speeches is het vet er af, en volgt de ene overheidstussenkomst na de andere, af en toe afgewisseld met een ngo of een internationale instelling. Heel soms licht er wel eens eentje op uit de brij, maar de gensters zijn schaars.
De vergadering gisteren was anders. De inhoud is alvast belangrijk genoeg. Het gaat om 1 op 7 wereldburgers. Ze hebben de problemen waar ook anderen mee kampen. Ze zijn immers ook vrouw, ongeschoold, zwart, lid van een gediscrimineerde minderheidsgroep, of gewoon arm. Maar deze mensen hebben er nog een hoop problemen bovenop. Al is het maar de moeilijke (fysieke en andere ) toegang tot essentiële diensten of de arbeidsmarkt. Ze krijgen, ook binnen de VN, niet de aandacht en de maatregelen die ze nodig hebben.
De inhoud was belangrijk maar dat is in andere High Level events net zo. Het verschil zat hem in de mensen. In andere vergaderingen spreken experts over problemen, en liefst over problemen van anderen. De mensen in deze zaal (de ‘overflow’ zaal waar zo’n 400 mensen zaten die niet in de centrale zaal binnen raakten) hadden het niet van horen zeggen. Het leek wel of mensen met een beperking de VN hadden overgenomen. Blinden, geamputeerde of verlamde mensen in een rolstoel, doven , enz.. Ze waren goed voor meer dan de helft van het publiek. Veel van de onderlinge gesprekken gingen in gebarentaal. Af en toe tikte er eentje met haar vinger tegen haar linkerslaap. Of ze bedoelde ‘ik begrijp het’ of ‘ze zijn gek’ kon ik als gebarentaalanalfabeet niet uitmaken.
Het maakte alleszins de boodschap ‘luister naar ons, hou rekening met ons’ erg direct en sprekend. De VN kan zo’n confronterende boodschap wel gebruiken.
Rudy De Meyer