“‘Israël in Pai’

Tem, een Thaise ondernemer die ik in 2023 ontmoette, baat sinds juli van dat jaar een co-working space en twee gastenkamers uit. Zij vertelt me dat de situatie in Pai de afgelopen tijd aanzienlijk is veranderd. ‘De Israëlische jongeren respecteren Pai en de Thaise waarden niet’, zegt ze. ‘Ze spelen luide muziek waar ze maar willen, doen hun schoenen niet uit wanneer ze ergens binnen gaan en stellen alles in vraag wanneer ze op hun gedrag gewezen worden. Er wordt meer gestolen, we zijn achterdochtiger geworden, en ze rijden onverantwoord rond op brommers. Het aantal accidenten is significant gestegen in het laatste jaar. En zelfs in het ziekenhuis zijn ze onrespectvol: ze wachten niet tot het hun beurt is en gaan rechtstreeks naar de dokter met de vraag om een voorschrift voor medicatie die hun dokter in Israël heeft aangeraden.’

De situatie werd onhoudbaar na een incident in februari 2025. Vier Israëlische twintigers werden gearresteerd en het land uitgezet omdat ze wiet rookten in het ziekenhuis en amok maakten met de dokters. De situatie escaleerde snel op sociale media, waar vooral die jongere Israëli’s (die in Gaza gevochten hebben) werden beschuldigd van ongewenst gedrag. Er ontstond een stroom van kritiek, niet alleen over het incident zelf, maar ook over een grotere vraag: zijn Israëli’s bezig Pai over te nemen?

Tem wil me iets tonen en neemt me mee voor een wandeling door het dorp. ‘Kijk, waar is die stekelige omheining voor nodig? Wie doet dat in Thailand? Wie doet dat in Pai?’ We staan voor de nieuwste Chabad (een Joods gemeenschapshuis) van Thailand, die net is gebouwd. Een muur met ijzeren stekels omringt het gebouw, wat in schril contrast staat met de open deuren van veel huizen in Pai.

Het is een zicht dat voor veel locals moeilijk te begrijpen is en de komst van deze Chabad leidde tot speculaties en roddels op sociale media. Sommigen beweerden dat Israëli’s Pai als een nieuw “promised land” zien en dat ze met meer dan 30.000 naar Pai zijn verhuisd. Anderen suggereerden dat de Chabad gebruikt wordt voor drugs- en feestdoeleinden.

De geruchten over de “overname” werden versterkt door berichten die beweerden dat Israëli’s bordjes ophingen om Thaise mensen van hun eigendommen te houden, maar deze beschuldigingen werden ontkracht door de Thaise regering. Niettemin besloten sommige hostel- en bar-eigenaren een stap verder te gaan. Ze hingen een bord op waarop stond dat Israëli’s niet meer welkom waren.

Het dossier belandde bij de lokale politie en Rabbi Nehemiah Wilhelm, de oudste rabbi in Thailand, en Orna Sagiv, de Israëlische ambassadeur in Thailand, kwamen persoonlijk naar Pai om de Thaise minister van binnenlandse zaken, Anutin Charnvirakul, te ontmoeten en de mythe te ontkrachten. ‘Er wonen slechts een vijftigtal Israëli’s in Pai en er zijn in 2024 zo’n 30.000 Israëli’s op bezoek gekomen in Pai. Ze komen niet om Pai over te nemen, enkel om zich een paar weken te ontspannen en dan terug te keren naar Israël’, zei de Rabbi.

Al wil dat zeggen dat er het voorbije jaar in hoogseizoen tot 4000 Israëlische toeristen per maand rondliepen in Pai. Dat is veel voor een dorpje van slechts 21.000 Thaise inwoners en een enorme stijging in vergelijking met vorige jaren. Neem daar de onruststokerij bij en er vormt zich een cocktail die de anders zo beheerste Thaise ondernemers onder druk zet.

Tem vertelt: ‘Als ondernemers hebben we eigenlijk de luxe niet om hierover te spreken. We kunnen niet politiek zijn. Ze zijn met zoveel en waar de Israëli’s zijn, trekken andere nationaliteiten weg. Het maakt sommige lokale ondernemers afhankelijk van hen, maar toch wil ik soms een grens trekken.’

Tem herinnert zich een incident met een Israëlische soldaat die in hun gastenkamer verbleef. ‘Hij vertelde losjes dat hij huizen had gebombardeerd in Gaza, maar verklaarde dat er niemand meer in zat. Toen heb ik hem gevraagd hoe hij daar zo zeker van kon zijn en wat die mensen daarna zouden moeten doen zonder huis.’

Toch zijn er ook stemmen die pleiten voor meer nuance in de discussie. Jae, de eigenaresse van een hostel waar ik in 2023 verbleef, vertelt dat ze weinig last heeft van ongewenst gedrag van Israëli’s. ‘Ik heb die groepen (ex-)soldaten niet in mijn hostel’, verklaart ze. De situatie in Pai is dus complex. Het is belangrijk om het gedrag van individuen te onderscheiden van de bredere Israëlische gemeenschap. Zo vinden ook sommige lokale ondernemers die zich zorgen maken over de negatieve impact van de media-aandacht, die het toerisme in het dorp zou kunnen schaden.

Wat ooit een rustig paradijs voor reizigers was, wordt nu geconfronteerd met de uitdagingen van massatoerisme, culturele verschillen en politieke spanningen. Wanneer ik ’s avonds op een feestje beland, kan ik toch enkel zien hoe de Thaise eigenaars van de club een subtiele boodschap geven door een stukje watermeloen te geven bij elk drankje. Een boodschap die ik alleen maar kan appreciëren en zelfs, al is het letterlijk, door de Israëli’s wordt gesmaakt.