Lies Busselen
Verontwaardiging en onmacht in de straten van Kinshasa
“‘Keba Libulu! Pas op, een gat!’
In Kinshasa bekampen gevoelens van verontwaardiging en onmacht mekaar. Bij voorbeeld als je er met de auto rijdt.
Taxi’s geraken vast te zitten, in Kinshasa
Tomas
Kinshasa, Congo—Als je erover nadenkt past het “débrouillez-vous”-principe binnen het breder plaatje van het Kinoise landschap. Vele organisaties werken omwille van gebroken of vergeten fundamenten niet zozeer proactief of op lange termijn, maar ad hoc en oplossingsgericht. Als er zich een probleem voordoet en opgelost geraakt, ben je toe aan een volgende uitdaging. Dat ligt aan de fundamenten.
Een treffend voorbeeld is de invoer van auto’s uit Dubai. Dagdagelijks verplaatsen duizenden mensen zich door de miljoenenstad naar hun werk. De meeste oude taxi’s en transportmiddelen waar ik in 2006 nog mee door Kinshasa zwierf zijn intussen vervangen door relatief moderne auto’s uit Dubai (weten de vele taxichauffeurs me te vertellen).
“Keba Libula” (Pas op, een gat) – Avenue de Pierre Mulele in Kinshasa (10/10/2017)
Lies Busselen
Sinds april 2012 werd een maatregel getroffen om te vermijden dat zwaar vervuilende en auto’s klaar voor de schroothoop niet langer het land werden binnengelaten (Radio Okapi, 2012).
Intussen is deze maatregel al lichtjes teruggeschroefd april dit jaar (Actualité.cd, 2017).
De gaten – mabulu in lingala – in de wegen zijn echter een dagelijkse uitdaging voor alle chauffeurs. Meteen na de invoer begint de slijtage en het verval van haast nieuwe wagens.
Vergeten of gebroken fundamenten leiden vaak tot een uitputtingsslag met twee tegenovergestelde reacties tot gevolg: verontwaardiging of onmacht.
‘Mabé-zéro’