Kritiek op registratie kaste bij volkstelling India
Ranjit Devraj
18 augustus 2010
De Indiase regering wil bij een nieuwe volkstelling registreren tot welke kaste elke hindoe in het land behoort. Critici vinden echter dat de sociale achtergrond van Indiërs niet vastgelegd moet worden.
Sinds 1931 wordt de kaste, een vorm van sociale hiërarchie gebaseerd afkomst en beroep, niet meer vastgelegd bij volkstellingen in India.
Voorstanders van de registratie zeggen dat ontwikkelingsprogramma’s moeilijk eerlijk zijn uit te voeren zonder accurate statistieken. Het aandeel Indiërs dat tot groepen behoort die officieel achtergesteld zijn, wordt geschat op 40 tot 60 procent van de bevolking.
“Registratie van mensen die tot deze groepen behoren, kan ervoor zorgen dat onenigheid over hun werkelijke aantallen snel opgelost kan worden. Ook verkrijgen we zo vitale informatie over hun sociale en economische positie”, zegt Yogendra Yadav, een gerespecteerd demograaf en senior fellow aan het Centre for the Study of Developing Societies in New Delhi.
Sociaal kwaad
Sabal Bharat (Sterk India), een groep van prominente openbare figuren, wil dat er eerst onderzoek naar de registratie wordt gedaan door een parlementaire commissie met vertegenwoordigers van alle partijen. De commissie zou zich moeten laten informeren door deskundigen uit verschillende disciplines, zoals juristen en demografen.
Ved Prasas Vaidik, oprichter van Sabal Bharat, noemt het kastenstelsel een “sociaal kwaad” dat eerder uitgeroeid moet worden dan bevestigd door een volkstelling. “De kwestie te belangrijk om te laten regelen door een kleine groep ministers en politieke leiders uit het huidige parlement, omdat het besluit ook gevolgen heeft voor toekomstige generaties.”
Kasten hebben hun oorsprong in het hindoeïsme, maar christenen en moslims zijn er niet ongevoelig voor. De meeste huwelijken worden nog steeds gesloten binnen dezelfde sociale groep en de huwelijksaankondigingen in kranten zijn ingedeeld naar kaste. Wie van de sociale regels afwijkt, loopt het risico te worden uitgesloten. In het ergste geval kan het leiden tot eerwraak.
Discriminatie op grond van kaste werd in India verboden in de jaren vijftig, maar de vooroordelen bestaan nog steeds. Vooral op het platteland, waar 70 procent van de 1,2 miljard Indiërs woont.