Verkiezingsgeweld schrikt vrouwen af
Kelvin Kachingwe
05 augustus 2010
Door een plotse uitbraak van verkiezingsgeweld groeit de vrees dat vrouwelijke kandidaten voor de Zambiaanse verkiezingen in 2011 afgeschrikt worden.
Campagnes in de aanloop naar tussentijdse verkiezingen in mei en begin deze maand werden opgeschrikt door geweld en intimidatie in de kiesdistricten Chifubu en Mufumbwe, waar zelfs doden vielen. Begin dit jaar hadden leden van de heersende partij MMD (Movement for Multi-Party Democracy) de voorzitster van oppositiepartij Forum for Democracy and Delevopment zelfs met “groepsverkrachting” bedreigd.
De gebeurtenissen baren vrouwelijke politici en mensenrechtenorganisaties zorgen. Sylvia Masebo, een van de 22 vrouwelijke parlementsleden, vreest dat er maar weinig vrouwen zich verkiesbaar zullen stellen in 2011.
Ook Racheal Njovu van het Zambia Women’s Coalition Network denkt dat het geweld vrouwen zal afschrikken. “In Mufumbwe werd het parlementslid voor Zambezi West, Charles Kakoma, geslagen en neergestoken, vermoedelijk door leden van de bewindspartij. Als we dat geweld ook in de algemene verkiezingen in 2011 zullen zien, vrees ik voor zowel de vrouwelijke kandidaten als de kiezers”, zegt ze. “Ons veiligheidspersoneel is radeloos. Ik zie niet in hoe ze onze weerloze vrouwen kunnen beschermen.”
Beverly Nyirenda, een bewoonster van de Chilenje-sloppenwijk in Lusaka, beschermt zichzelf door niet te gaan stemmen. Ze is ervan overtuigd dat de verkiezingen toch niet eerlijk zullen verlopen. “Je zag wat er gebeurde in Mufumbwe, waar mensen, soms zelfs politieagenten, gestoken en geslagen werden. Hoe kunnen verkiezingen eerlijk verlopen met dat soort van geweld?”
Huurlingen
Na het geweld in Mufumbwe vroegen mensenrechtengroeperingen om een onderzoek. Er zijn aanwijzingen dat politici werkloze jongeren inhuurden om de kiezers te intimideren. Richard Banda is een van die jongeren. Samen met zijn vrienden moest hij vrouwen op de lokale markt overtuigen om voor Banda te stemmen en zo hun kraam te kunnen houden.
“De politici huren ons in via hun jongerenvoorzitter in het district”, vertelt hij. “We hebben niet veel te doen, dus kunnen we lange tijd mee op campagne, zolang ze voorzien in transport, geld en alcohol.”
“Onze taak is eenvoudig: kiezers en tegenstanders intimideren en ervoor zorgen dat er gestemd wordt op onze partij. Dat is vooral makkelijk op het platteland, waar mensen niet kunnen lezen.”