Met de kip die je in de Zuid-Afrikaanse supermarkt koopt, is iets vreemd aan de hand.
“‘Waar zijn alle mooie stukjes kip naartoe?’
Er ligt iets op mijn lever, en dat heeft te maken met kip. (ik zit als het ware met een ei): Zuid-Afrikanen eten graag kip. Jongens wat eten zij graag kip. In elk verlaten Zuid-Afrikaans dorp vind je wel een Kentucky Fried Chicken (KFC), soms twee in dezelfde straat.
Waar zijn de mooie stukken kip naartoe?
Kan ik je dus - bij wijze van scharrelstukje - een trucje verklappen waarmee je in één klap een Zuid-Afrikaanse local wordt? Als je ooit iemand moet afhalen in Zuid-Afrika, zeg dan zonder verpinken: “Kan je bij de KFC van het dorp gaan staan? Dan vind ik je daar.” of als iemand je telefonisch de weg probeert uit te leggen, zeg dan: “Ik weet waar de KFC ligt, vertel het me van daaruit.”
Je hebt uiteraard geen flauw idee hoe het dorp er uitziet: je bent er nog nooit geweest. Maar je kan er zeker van zijn dat er een KFC is en dat hij met zijn grote rode reclameborden zal opvallen. Proficiat, je lijkt nu een local die elk dorp van Zuid-Afrika kent. (Behalve Rietvlei, dat is blijkbaar nét iets te verlaten voor een KFC.)
Ook als je in de supermarkt inkopen doet, vind je er kip, massa’s kip.
In Zuid-Afrika verkopen ze nog echt alle onderdelen van de kip. Kippenpoten en kippenkop (een combinatie die trouwens bekend staat als een walkie-talkie), kippenbouten, kippenvleugels, kippenlever, kip in stukken gekapt, kip in zijn geheel,… de manieren waarop je kip kan kopen zijn eindeloos.
Maar wat je hier (bijna) niet vindt, zijn mooie stukjes kip. Een echte kipfilet.
En dan sta je daar in de Spar van Harding zuchtend boven de diepvriesbakken te kijken naar al die kilo’s kip. Ruwweg geschat moeten er ongeveer tweehonderd gekapte kippen in de vriesbak liggen; zoals ik al zei in de vorm van poten, kop, bouten, vleugels,…
En dat ligt op mijn lever, want een mens vraagt zich dan af: waar zijn die kipfilets dan naartoe? Waar worden die naartoe gebracht? Waar moet ik zijn om die te kopen? Die moeten er toch zijn?
Als ik bij wijze van uitzondering dan toch een kipfilet in Harding zie liggen, kleeft daar trots een sticker op ‘Imported from the UK’.
Die sticker maakt het mysterie alleen maar groter.
Duizenden en duizenden kippen worden er elke dag in Zuid-Afrika gegeten, maar de kipfilet is geïmporteerd uit Engeland? Een mens kan er met zijn hoofd niet bij.
In België is het niet minder mysterieus hoor: waar zijn in de Delhaize alle vreemde stukken kip naartoe? Waarom kan je in België alleen maar mooie stukjes kopen en slechts zelden kop en poten?
Het lijkt bijna alsof ze ergens halverwege de wereld - zo ongeveer ter hoogte van Nigeria - de kip in twee kappen en de mooie stukjes met de boot naar België transporteren en de vreemde stukken met de vrachtwagen naar Zuid-Afrika.
Ik besef dat de meeste vreemde stukken kip in België mooi in het frituurvlees terecht komen, maar dat lost nog altijd mijn hoofdvraag niet op: waar zijn die duizenden en duizenden dagelijkse kipfilets die toch ergens in Zuid-Afrika moeten zijn?
Ja ja, het zijn vragen waar een Trophyhusband ‘s nachts van wakker ligt…
En als je dan dacht dat je op het einde van deze blogpost het antwoord op de vraag zou krijgen, dan moet ik je teleurstellen: ik heb nog steeds geen flauw idee.
(PS: andere mensen wezen me er ondertussen op dat de gemiddelde Zuid-Afrikaanse kip alleszins niet naar de KFC gaat: http://newsmonkey.be/article/1176) en dat er ook weldegelijk kipfilet wordt geëxporteerd vanuit Zuid-Afrika naar andere landen.
Tekst en Foto: Toon Verlinden
Lees meer over Zuid-Afrika op Het Hangmatdagboek