Vrouwenrechten

Voor vele jongeren op het Afrikaanse continent, en vooral voor de meest kwetsbare, zijn seksuele en reproductieve gezondheid en rechten niet gegarandeerd. Maar een nieuwe generatie vrouwelijke activisten brengt daar verandering in. ‘Het gebrek aan informatie is het eerste gat dat gedicht moet worden.’

Het begrip ‘positieve mannelijkheid’ blijkt een trend in Congo, zo stelde MO* vast. Het is de tegenhanger van toxische mannelijkheid, gedrag dat geweld aanmoedigt. Opmerkelijk veel Congolese organisaties in de ontwikkelingssamenwerking richten zich op dat begrip in de strijd tegen seksueel geweld. 

Maria Elena Carbajal werd als twintiger tegen haar wil gesteriliseerd, na haar vierde bevalling. Sindsdien komt ze op voor de vele tienduizenden slachtoffers van de massale sterilisatiecampagne in Peru in de jaren ’90. ‘Die ingreep heeft mijn leven bepaald.’

De voorbije weken bleek dat de Kabila-clan miljoenen uit de Congolese staatskas roofde. Welke toekomst heeft ontwikkelingssamenwerking in Congo nog, ook met het Belgische koloniaal verleden in het achterhoofd? MO* vroeg het aan minister van Ontwikkelingssamenwerking Meryame Kitir (Vooruit).

Geweld tegen vrouwen is een wereldwijd probleem, het komt ook in ons land voor. De coronapandemie heeft vrouwen extra blootgesteld aan agressie en seksuele intimidatie, blijkt uit een VN-rapport naar aanleiding van de Internationale Dag voor de Uitbanning van Geweld tegen Vrouwen.