It takes two to tango

Waarom zijn de Australiërs bang van China?

© Brecht Goris

Ching Lin Pang

Als er één land is, dat onverdeeld de vruchten heeft geplukt van de economische opgang van China, dan is het wel Australië. De jaarlijkse groei is grotendeels te danken aan de handel en investeringen vanuit China.

Ik ben zelf nog niet in Australië geweest maar ik heb familieleden die vanuit Hong Kong naar Sydney zijn uitgeweken voor de overdracht van het eiland aan China in 1997. In die periode werden ze vrij goed onthaald als de ‘modelminoriteit’. Tot 2000 waren de etnische Chinezen in Australië voornamelijk afkomstig uit deze voormalige Britse kolonie.

Op geregelde tijdstippen ontmoet ik op internationale conferenties Australische collega’s. Fijne mensen met een open vizier en vooral met veel zin voor humor. Geen vuiltje aan de lucht, zou je denken. Tenminste als je je ver houdt van de internationale media, waar ik — tot mijn toenemende consternatie — vaststel dat er grote angst heerst voor de toenemende immigratie van vasteland Chinezen.

Ofwel is de boosdoener de superrijke Chinees die de vastgoedprijzen spectaculair doet toenemen ofwel de illegale Chinees, die op louche wijze het land is binnengekomen en zich inlaat met allerlei duistere praktijken.

Die angst is mede gevoed door de verslechterende relaties tussen China en Australië en de immer stereotyperende framing van Chinezen in de media. Ofwel is de boosdoener de superrijke Chinees, die de vastgoedprijzen spectaculair doet toenemen en zich terugplooit op de eigen gemeenschap of wel de illegale Chinees, die op louche wijze het land is binnengekomen en zich inlaat met allerlei duistere praktijken. De realiteit is echter meer gelaagd en complex.

Het staat buiten kijf dat Australië aantrekkelijk is voor Chinezen op velerlei vlak: onderwijs, rechtszekerheid, betere luchtkwaliteit en slow living (in vergelijking met China). Maar dat alleen verklaart niet de plotse stijging van vasteland Chinezen vanaf 2000. Ook het Australisch beleid heeft deze immigratie aangemoedigd.

Vanaf de late jaren 90 heeft Canberra een beleid ontwikkeld om buitenlandse studenten en investeerders aan te trekken. In 2016-2017 verdiende het hoger onderwijs via inschrijvingsgelden een slordige 20 miljard US dollar. Australië staat nu op de tweede plaats, na de VS, als de topbestemming van buitenlandse studenten. Het heeft het Verenigd Koninkrijk verdreven naar de derde plaats.

Gezien de nabijheid, de steeds groter wordende middenklasse, hun blind geloof in het Angelsaksisch hoger onderwijs zal het niemand verbazen dat Chinese studenten een kwart vormen van alle buitenlanders.

Vervolgens wil de Australische overheid Chinese investeerders aantrekken via het programma van ‘significant investor visa’ (SIV) regime. Alhoewel deze maatregel open staat voor alle nationaliteiten, zijn het andermaal de Chinezen die het meest frequent gebruik maken van dit systeem.

Beide programma’s blijken erg succesvol te zijn. Bovendien zijn hieruit lucratieve nevenactiviteiten en diensten ontstaan: allerhande immigratieagentschappen, die instaan voor visa-aanvragen of accommodatie in het bestemmingsland, onderwijsconsulenten die advies verlenen voor een succesvolle academische loopbaan van zoon- of dochterlief.

De meeste van deze diensten zijn geheel en al wettelijk. Tot zover is er geen vuiltje aan de lucht. De immigratie verloopt orderlijk. De Australische overheid verdient pakken geld met deze nieuwe immigratiekanalen. Het merendeel van de migranten komt uit de middenklasse. Ze zijn hoog opgeleid, het Engels machtig en respecteren de wet.

Velen hoeven zich niet te vestigen in de Chinatowns van Sydney of Melbourne omdat zij de steun niet nodig hebben van gevestigde Chinezen. Ze schrikken er niet voor terug om te wonen in een wijk temidden van de andere (blanke) Australiërs. Helaas ondervinden velen toch één of andere vorm van discriminatie, waarna ze verhuizen naar een Chinese buurt met meer Chinese winkels en restaurants.

In een recente studie is aan het licht gekomen dat zes op tien Aziatische Australiërs te maken hebben met één of andere vorm van discriminatie omwille van hun cultuur en hun uiterlijk.

In een recente studie is aan het licht gekomen dat zes op tien Aziatische Australiërs in de aankoop of verhuur van een woonst te maken hebben met één of andere vorm van discriminatie omwille van hun cultuur en hun uiterlijk. Tja, als deze migranten, die volledig wettelijk zijn geïmmigreerd, die vervolgens een enorme economische injectie geven aan de plaatselijke economie en zich bovendien op sociaal vlak willen integreren, toch nog met een scheve oog bekeken worden, dan wordt multicultureel samenleven quasi onmogelijk gemaakt. It takes two to tango.

Wat nu? Misschien moet Kevin Rudd, sinoloog, ex-diplomaat en ex-eerste minister van Australië eventjes zijn denkwerk over hoe de relaties tussen China en de VS te verbeteren, staken. In de plaats daarvan moet hij zich maar eens buigen over de inconsequente houding van zijn land tegenover China en oplossingen aanreiken om de diepgewortelde stereotypes van Australiërs tegenover Chinezen uit de wereld te helpen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

  • Antropologe

    Ching Lin Pang is antropologe verbonden met Universiteit Antwerpen en KU Leuven. Met een open blik bestudeert ze de hedendaagse ontwikkelingen in Azië met een focus op China.

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.