Ecopolis: "We mogen chocolade niet bitter laten worden!" - Debat 3

Na macht en klimaat bij de eerste debatten vormde chocolade de rode draad in het derde debat op Ecopolis. Na een lijvige introductie door Alma De Walsche over de semantiek, geschiedenis en huidige productieproblemen van chocolade nam Mamadou Bamba het woord. Bamba is directeur van Ecookim in Ivoorkust en zo leverancier van de Oxfam-Wereldwinkels: “Via een coöperatief model creëerden we een democratische samenwerking die boeren kon bijstaan. Voor kleine boeren is het immers niet evident om toegang te krijgen tot de internationale markt. De exportlicenties kosten veel geld en de kennis om op de internationale markt te opereren is enorm. De grote omschakeling zou er komen als we ook de chocolade zelf kunnen maken in Ivoorkust, maar bij ons is er geen traditie om chocolade te eten. Dus de omslag is zeker en vast geen evidentie.”

[caption id=”” align=”alignnone” width=”329.0”] Isabelle Quirijnen[/caption]

Isabelle Quirijnen stelde zich voor als chocolade-sommelier. In haar kelder vind je Origine-chocolade van over heel de wereld, maar Ivoorkust ontbreekt in haar collectie. “Er wordt wereldwijd enorm veel lokaal geproduceerd en ook aan kwaliteitsvolle plantages is er geen gebrek. De samenwerking tussen producent en boer is bijzonder belangrijk voor de kwaliteit, want naast de grondstof is ook bv. de fermentatie cruciaal. Daarnaast resulteert die korte keten ook vaak een meer biologisch-ecologisch product.” Bamba kwam kort tussen. “Ook niet origine-chocolade kan kwaliteitsvol zijn.” Alma De Walsche modereerde snel en maakte duidelijk dat het hier overduidelijk over twee totaal verschillende productieketens gaat.

Derde panellid was landbouw- en voedingsexpert Olivier De Schutter_ “Het is voor nieuwe producenten bijzonder moeilijk om op de markt te komen. Het is in dit proces dat coöperatieven, zoals Ecookim, een bevrijdende rol kunnen spelen. Vaak worden markten immers gedomineerd door één of twee groothandelaars. Als kleine producent heb je dus weinig keuze, of je moest aan Isabelle verkopen. Ten slotte hebben grotere coöperaties vaak ook enige politieke slagkracht.”

“Toch is er ook de consument in dit verhaal. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat we al jaren te weinig betalen voor cacao. Het is aan ons om ook bewust te kiezen voor meer duurzame chocolade.” vulde Quirijnen aan. “Het is niet omdat ik betrokken partij ben, maar ik heb schrik dat chocolade anders een te bitter product wordt.” “Toch wordt het maken van de omslag bijzonder moeilijk.” aldus De Schutter, “Er is de structuur van de importtarieven die ruwe producten bevoordeeld, maar ook de financiële slagkracht en connecties van de grote merken. Als we die structuren niet aanpassen door non-fairtrade meer te belasten, wordt het lastig.”

[caption id=”” align=”alignnone” width=”329.0”] Olivier De Schutter[/caption]

Dat de status quo veranderen geen evidentie is, mocht ook Bamba ondervinden in zijn eigen land. “Er zijn gesprekken met het kabinet, maar de grote producenten liggen toch bovenaan de la.” “Misschien ligt de oplossing voor cacoa in een soort OPEC van cacao-landen. Cacao heeft het voordeel dat een kleine groep landen het monopolie hebben. Op die manier kan men zich wapen tegen de prijsfluctuaties op de internationale markt, maar op dit moment is dat niet de trend.”

Het debat eindigde met een oproep van Bamba. “De consument hier in België en Europa speelt een belangrijke rol. Dus ik hoop dat jullie bewust omgaan met chocolade.” Een oproep die Quirijnen alleen kon beamen. Oliver De Schutter foeterde toch nog een beetje tegen.