Ecopolis: "Wie nu niet op de trein springt, heeft hem gemist." - Debat 2

Het tweede debat van Ecopolis blikte terug op en vooruit na het klimaatakkoord van Parijs. Het panel oogde bijzonder groen met vertegenwoordigers van The Shift, Greenpeace en Climate Express. Vreemde eend in de bijt was Karel Verhoeven van de Standaard. Hij startte het debat met een klassieker_ “Klimaatverandering is één van de moeilijkste onderwerpen voor de media. Het is traag, structureel en het moet nog gebeuren. Klimaatberichtgeving bleef in het verleden te vaak hangen in symboliek. Ook het klimaatactivisme was trouwens lange tijd in hetzelfde bedje ziek.”

Toch zag Verhoeven beterschap in de berichtgeving vorig jaar. “Belangrijke omkeer kwam er voor ons door de intense samenwerking met de Guardian en hun ‘Keep it in the ground’-campagne. Door het economische aspect in kaart te brengen, wordt het verhaal tastbaarder voor onze lezers. ‘In de toekomst zal olie niet meer lonen.’ is een duidelijke boodschap. Zo kan je de harde kant van het klimaat vertellen en het debat rond de omslag beginnen voeren. Lezers vinden klimaat een belangrijk onderwerp. We zien dat ook in de leesscores.”

Sabine Denis (The Shift), Faiza Oulahsen (Greenpeace) en Natalie Eggermont (Climate Express) stelden zich daarna kort voor. Het debat kwam echter pas echt op gang nadat moderator Genet de vraag aan het publiek stelde_ “Wie denkt er dat het klimaatakkoord iets fundamenteel heeft veranderd?” … Een eenzame ziel (yours truly) stak zijn hand op. Het cynisme van de zaal bracht direct wat spanning hun het debat. Eggermont erkende dat het akkoord op zich niet voldoende is, maar het geeft wel een stok om de komende jaren mee te slaan. “Als burgerbeweging moeten we zoeken naar nieuwe momenten om te mobiliseren de komende jaren. Daarnaast moeten we beslissingsnemers continu herinneren aan hun Parijse belofte.”

[caption id=”” align=”alignnone” width=”329.0”] Faiza Oulahsen[/caption]

Ook Oulahsen van Greenpeace ziet een duidelijke kentering_ “De positie van China is toch grotendeels bepaald door de top in Parijs. Bovendien is er nu ook klaarheid voor het economische systeem. Oliemaatschappijen verliezen niet alleen economisch, maar moeten ook inboeten op vlak van politieke macht. Je stapt nu op de trein of je mist hem.” Eggermont matigde wel met een oproep voor een zeker realisme. “Misschien is er op termijn ook nood aan een omschakeling van symbolische naar harde acties. De plannen die nu op tafel liggen bieden totaal geen pad naar de 1,5 °C. Kijk ook naar de beurzen, als er fundamenteel iets veranderd is, waarom zien we dan geen beweging daar. Er is geen breuk met ‘business as usual’.”

“Sinds Parijs is er inderdaad wat minder geschreven over klimaat. Er is wel veel aandacht geweest voor energie en energiepolitiek. Ik denk ook niet dat de klassieke klimaatbijlages nog gepast zijn, omdat het overduidelijk zo’n horizontaal thema geworden is.” vertelde Karel Verhoeven. Oulahsen was daar niet zo tevreden mee. “Het probleem van klimaat expliciet uit het debat te weren is dat de discussie vaak zeer amoreel gevoerd wordt.” Daar kon Verhoeven zich wel in vinden. “We moeten inderdaad oppassen dat het amorele discours een imoreel verhaal wordt.”

[caption id=”” align=”alignnone” width=”329.0”] Natalie Eggermont[/caption]

Meest spanning het debat zat er tussen Oulahsen en Eggermont. Hoewel ze de analyse van het probleem volmondig delen, voelde je dat er rond het debat ‘Wat na Parijs?’ geen eensgezindheid was. Oulahsen pleitte om te blijven gaan voor de positieve aanpak. “Uiteraard is de verandering niet altijd zichtbaar, maar de kolencentrales sneuvelen wereldwijd wel aan een razend tempo. Ook de transitie op de beurzen neemt tijd in beslag. Grote fondsen zoeken wel naar nieuwe duurzame investeringsmogelijkheden en die bieden zich langzaam aan.” Eggermont ziet dan weer dat wanneer er hoogdringendheid zich aanbiedt op andere thema’s er plots wel geld ter beschikking is. “De banken worden gered met een vingerknip en na aanslagen in Parijs en Brussel was er geen enkele barrière om snel te ageren.”

[caption id=”” align=”alignnone” width=”329.0”] Sabin Denis[/caption]

“De traagheid en lamlendigheid waarmee nu die Vlaamse klimaattop eraan komt, is veelzeggend. Onze regering vind geen positie in dit verhaal omdat ze niet durft te zeggen dat er winnaars en verliezers zullen zijn in dit verhaal.” sloot Verhoeven aan. Ook Sabine Denis van The Shift was zeer pessimistisch over de Belgische aanpak. “Ik word er moedeloos van. Ik zie geen ambitie of daadkracht de komende jaren. Het is minimum minimorum in Vlaanderen, Brussel en Wallonië. Ik kijk vooral hogerop en naar de samenwerking achter de schermen die er toch meer en meer komt in de bedrijfswereld.”

Het debat sloot af met een optimistische noot. “Zelfs wij met Climate Express waren verbaasd van het mobiliserende vermogen dat klimaat heeft. Oostende was een enorm succes en het is uit die publieke interesse dat we moed moeten putten voor de toekomst.” aldus Natalie Eggermont.