Japanse Duizendknoop als dessert

石川 Shihchuan (CC BY-SA 2.0)​

De laatste tijd verschijnen er overal negatieve berichten over de Japanse Duizendknoop. Hij dook een tijdje geleden op en woekert sindsdien door het hele land. De meeste tuiniers haten de invasieve exoot als de pest en willen hem weg. Maar wie hem maait maakt het alleen maar erger: elke kleine splinter wordt een nieuw plantje. Wat moeten we dan doen met de plant die heel wat van onze inheemse soorten verdringt? If you can’t beat them, eat them! Maar wel met mate.

Foodista (CC BY 2.0)​

Wie de Japanse Duizendknoop al eens van dichtbij heeft bekeken merkte misschien de gelijkenis met rabarber al op. De twee zijn familie van elkaar en je kan ze bijna op dezelfde manier gebruiken. Kies wel voor de jonge scheuten, tot een centimeter of vijfentwintig, daarna worden de stengels te houterig. Door ze af te snijden stop je hun groei niet, maar het gaat wel trager. Zo heb je tegen vliegen in één klap: lekker eten én minder overwoekering.

Als je ze jong genoeg oogst hoef je de stengels niet te schillen. Snij ze in kleine stukjes, was ze grondig en stoof ze met een beetje boter. Laat de moes lang genoeg koken om de stengels zacht te maken. Als dat niet lukt, of als je niet van vezels houdt, dan kan je de moes nadien nog zeven. Doe er eventueel nog wat suiker of agavesiroop bij en een snuifje kaneel. De moes is ook heerlijk als basis voor een crumble(taart), eventueel gecombineerd met appel en rozijnen. Even lekker als onze geliefde rabarber, met een iets aardsere (wildere?) smaak. De hardere stengels kan je eventueel ook schillen, vullen met geitenkaas en garen in de oven.

Gezond, maar met mate

Naast het feit dat hij lekker is, zit de Japanse Duizendknoop ook boordevol vitamine A, mineralen en Resveratrol. Dat laatste zorgt er voor dat je lichaam minder suiker opneemt, ondersteunt het hart en zou preventief werken tegen kanker.

De plant wordt zelfs gebruikt bij de behandeling van Parkinson, Alzheimer, MS en ziektes zoals Lyme. Een extra reden om er een smakelijk dessert van te maken.

De plant wordt zelfs gebruikt bij de behandeling van Parkinson, Alzheimer, MS en ziektes zoals Lyme. Een extra reden om er een smakelijk dessert van te maken, al mag je zeker niet overdrijven. Een te grote hoeveelheid Resveratrol is schadelijk voor je nieren, dus je eet de plant het best met mate.

Let er ook altijd op dat je (wild)plukt op een gezonde plaats: in je tuin, een park of een wei, of naast een rivier. In ieder geval niet naast een drukke weg, in de buurt van zware industrie of in een hoekje van een vuil steegje. Op die plaatsen kunnen de planten vervuild zijn door verkeer, industrie of urine van dieren.

Anneli Salo (CC-BY-SA-3.0)​