Patagonië, het einde van de wereld

Extra

Patagonië, het einde van de wereld

Patagonië, het einde van de wereld
Patagonië, het einde van de wereld

Wie met de feestdagen voor de deur niet op reis gaat maar toch weg wil, die kan zich bijvoorbeeld in Patagonië verdiepen, het bodemloze boek van Dree Peremans.

Het overvalt ieder van ons wel eens, het verlangen naar het einde van de wereld.

Toen ik jaren geleden de kans kreeg om Ushuaia, in de uiterst zuidelijke tip van Argentinië, te verkennen werd mijn droombeeld meteen aan diggelen geslagen. Een kustlijn vol plastic afval en rommel in plaats van idyllische vergezichten.

Maar los van die ene ontgoocheling was Patagonië een wereld apart, een fascinerend verhalenboek waar je na een veertiental uren vliegen in terecht komt. Maar je hoeft er zelfs niet voor te vliegen. Je kan er meteen instappen vanuit je luie zetel naast de kerstboom en er tijdens de lange winteravonden in rondzwerven, dankzij het boek van Dree Peremans: Patagonië. Het einde van de wereld.

Patagonië is een vluchtroute. Je droomt ervan en je blijft er. En je kan er altijd weer terug naartoe

Voor Dree Peremans is Patagonië behalve een geografische streek in het zuiden van Chili en Argentinië, vooral een begrip, een wereld in zijn hoofd, een vluchtroute. Patagonië kan de hele wereld zijn, schrijft Peremans. Je denkt eraan en je bent er. Je droomt ervan en je blijft er. Eeuwig en drie dagen, of, in barre nood, slechts enkele uren, maar toch altijd lang genoeg om er altijd, altijd weer terug naartoe te willen. (p.14)

Voor Peremans is het begrip Patagonië een levensvervullende bezigheid, een soort alter ego en dat merk je bij het lezen van de intrigerende verhalen waarin mythe, legende en realiteit in elkaar overvloeien.

Trey Ratcliff (CC BY-NC-SA.0)

Voor Dree Peremans is Patagonië behalve een geografische streek in het zuiden van Chili en Argentinië, vooral een begrip, een wereld in zijn hoofd, een vluchtroute.

Trey Ratcliff (CC BY-NC-SA 2.0)

Het boek is een verzameling van korte verhalen die graven in de geschiedenis van de regio.

Wie zijn die Patagoni eigenlijk? Wat is er met de oorspronkelijke inheemse bevolking gebeurd? Er is geen naam aan Patagonië verbonden die Peremans niet heeft uitgevlooid of geen vraag die Peremans niet heeft uitgezocht.

Hoe zijn Magellaan en Darwin met de Beagle precies gevaren? Over welke kaarten beschikten ze?  En raar maar waar, er blijken nogal wat linken tussen België en Patagonië. Zo vertelt het boek ook over de wedervaren van Adrien de Gerlache, expeditieleider van de Belgica die in 1897 naar Antartica vertrok en daar met zijn bemanning als allereerste overwinterde op de Zuidpool.

Patagonië was in de jaren zeventig de utopische plek waar hippies van heinde en ver naartoe trokken om een leven in eenheid met de zuivere ongerepte natuur te leiden. Diezelfde droom hadden ook de Welshmen die eind 19de begin 20ste eeuw vanuit Wales naar Patagonië overstaken om daar de Welshe cultuur en taal te te vrijwaren en te beschermen tegen het machtige en zondige Engeland.

Peremans spreidt al deze verhalen uit in een bijzonder sappige vertelstijl . Daarbij geeft hij blijk van een onuitputtelijke kennis en een onvermoeibaar opzoekwerk, waardoor je als lezer meteen meegetrokken wordt door de passie van de auteur voor dit eindeloze subcontinent.

Voor wie van reizen houdt, in het echt of virtueel in het hoofd, is Patagonië een aanrader. Wonderlijk, tijdloos en fascinerend.

Patagonië. Het einde van de wereld​ door Dree Peremans, Epo, 374 pagina’s, ISBN 9789462670068.