De Braziliaanse droom ligt aan diggelen. Gelukkig!

Interview

De Braziliaanse droom ligt aan diggelen. Gelukkig!

De Braziliaanse droom ligt aan diggelen. Gelukkig!
De Braziliaanse droom ligt aan diggelen. Gelukkig!

Alma De Walsche

09 juli 2014

OOOOh, wat een vernedering! De Braziliaanse schrijfster Marcia Tiburi bezocht vanochtend het Magritte Museum in Brussel, kwestie van nog wat in de sfeer van het surrealisme te blijven.  ‘Als het dan nog 2 tegen 1 was geweest, maar 7, en dat in eigen huis, dat is wel heel pijnlijk voor Brazilië.’

De Braziliaanse schrijfster Marcia Tiburi schreef in het recente MO* nummer een essay over de Brazilianen voorbij de clichés. “Brazilië tussen mythe en wroeging”. Volgens haar is de tijd aangebroken voor Brazilië om verder te reiken dan brood en spelen.

Vond je het erg, die pandoering?

Helemaal niet. Ik denk dat het een goeie zaak is voor Brazilië. Eindelijk worden we terug met de voeten op de grond gezet. Het had veel vroeger moeten gebeuren, want elke vorige overwinning voedde de hoop om verder te gaan.

En elke overwinning werd door de regering aangewend om te benadrukken dat “we toch een fantastisch land zijn en dat het toch allemaal goed gaat. En dat het goed is die Copa in Brazilië te hebben.”

Nu is de droom aan diggelen gevallen en worden we gedwongen om de realiteit onder ogen te zien. Wat heeft die Copa ons gebracht? Het land heeft zoveel geld uitgegeven ,waarvoor?

Wat loopt er allemaal fout?

Zoveel dingen. Er is armoede; een derde van de bevolking heeft het lastig om de maand rond te krijgen. Het leven is voor veel mensen erg duur, terwijl het minimumloon niet hoger is dan 250 euro.

De huisvesting, als je ziet in welke omstandigheden mensen in de favela’s moeten leven. Er zijn schrijnende uitwassen van racisme. Het onderwijs is van heel slechte kwaliteit.  Er is een groot tekort aan vorming bij de mensen. Het openbaar vervoer blijft achterwege, sommige mensen zijn drie uur onderweg om op hun werk te geraken.

Voetbal, consumeren en  telenovela’s, dat is waar een groot deel van de mensen van leven. Brood en spelen. Ik heb wel de indruk dat er het voorbije jaar, sinds de protesten van juni, het bewustzijn groeit dat het anders moet. Maar dat gaat heel traag.

Het klinkt alsof je er helemaal niet trots op bent om Braziliaanse te zijn.

Dat ben ik wel.  Ik heb Italiaanse roots. Ik heb zelfs een Italiaans paspoort- maar ik reis hier rond met mijn Braziliaans paspoort. Ik wil die Braziliaanse identiteit opnemen, ik zie dat ook als een engagement. Maar ik zie zoveel fout lopen.

Gaat deze nederlaag Dilma Rousseff parten spelen bij de verkiezingen?

Ik denk het niet. Dilma zal opnieuw de verkiezingen winnen, ze is nog steeds erg populair- en van de andere kandidaten die kans maken, is er niemand die een betere optie incarneert.

Krijgt ze uw stem?

Mijn voorkeur gaat naar de PSOL (Partido Socialismo e Liberdade); in de eerste ronde stem ik voor hen. Maar ze zijn een heel kleine partij die geen schijn van kans maakt. De tweede ronde zal ik voor Dilma stemmen, omdat ze een vrouw is en omdat deze regering een erg sociaal beleid voert. Maar de corruptie is wel heel erg groot.