Redding grijze walvis samen met olie-industrie te volgen voorbeeld?

Een zeldzaam geval van samenwerking tussen de olie-industrie, wetenschappers en milieuactivisten heeft geleid tot een voorzichtig herstel van de grijze walvis bij het eiland Sachalin in het Russische Verre Oosten.

  • Oregon State University (CC BY-SA 2.0) Grijze walvis nabij eiland Sakhalin met op de achtergrond een boorplatform Oregon State University (CC BY-SA 2.0)
  • Oregon State University (CC BY-SA 2.0) Grijze walvis nabij eiland Sakhalin Oregon State University (CC BY-SA 2.0)

Begin 2000 waren er in het gebied naar schatting 115 grijze walvissen, nu zijn dat er 175, volgens de International Union for Conservation of Nature (IUCN).

De walvis verblijft in het gebied in de ijsvrije zomermaanden, om zich te voeden voorafgaand aan de wintermigratie. Sakhalin Energy, waarvan oliebedrijf Shell destijds meerderheidsaandeelhouder was, had begin 2000 plannen om de olie- en gasexploratie uit te breiden in de omgeving van Sachalin. Dat leidde tot actie van ngo’s zoals het Wereldnatuurfonds (WWF), Greenpeace en Friends of the Earth.

De protesten konden de exploratie niet tegenhouden, maar de ngo’s slaagden er wel in internationale banken over te halen strenge voorwaarden te stellen aan de financiering van het project. Tot deze voorwaarden behoorden onder meer het samenwerken met onafhankelijke wetenschappers gedurende de looptijd van de leningen en maatregelen om de impact op de walvissen te verkleinen.

‘Fantastisch voorbeeld’

Tijdens het World Conservation Congress van de IUCN deze week in Honolulu, werd het herstel van de grijze walvis bij Sachalin geroemd als een “fantastisch voorbeeld” van natuurbeheer en samenwerking tussen milieuactivisten en het bedrijfsleven. ‘Voor ons als ngo is het een flinke reis geweest. We begonnen met het voeren van campagne tegen het project, en nu zijn we er onderdeel van’, zei Wendy Elliott, bioloog en campagneleider bij WWF-International, tijdens een persconferentie.

Wat een catastrofe had kunnen worden, is uitgemond in een succes, zei ze. Ze riep andere financiële instituten op om ook strenge voorwaarden op te leggen als geld geleend wordt voor projecten die impact hebben op de biodiversiteit.

Stewart Maginnis, directeur bij de IUCN, zegt dat 90 procent van de 539 aanbevelingen van het wetenschappelijke team aan Sakhalin Energy is geïmplementeerd of inmiddels niet meer relevant is. Enkele belangrijke aanbevelingen die geaccepteerd werden, hadden betrekking op het veranderen van de route van een voorgestelde pijpleiding en op seismische onderzoeken. Er was in 2011 echter een nieuwe campagne nodig om Sakhalin Energy ervan te weerhouden geen derde platform te beginnen.

Wantrouwen

Derec Quaile, manager Kwetsbare Gebieden bij Shell, dat nu minderheidsaandeelhouder is in Sakhalin Energy, zegt dat het proces een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan Shells “reis” om de milieuprestaties te verbeteren. ‘Het laat zien dat natuurbeheer en industrie samen kunnen werken.’

‘Het laat zien dat natuurbeheer en industrie samen kunnen werken.’

De ervaringen na 2004 hebben volgens hem ook bijgedragen aan een verandering van het beleid van Shell in milieukwesties. “Er bestond veel wantrouwen en ongeloof. Het heeft lang geduurd voordat de ingenieurs van Shell zich realiseerden dat goed milieubeheer ook zakelijk van belang is.”

Niet iedereen is echter overtuigd van de ommekeer bij Shell. Er moest zware druk uitgeoefend worden op Shell voordat het vorig jaar besloot af te zien van olie-boringen in het Noordpoolgebied. Tot die tijd was er al zo’n 7 miljard dollar geïnvesteerd in verkennende boringen. In een verklaring zegt het bedrijf te zijn gehinderd door regelgeving vanuit de Verenigde Staten. Analisten beweren echter dat er andere factoren meespeelden, inclusief groeiende tegenstand bij het publiek en dalende olieprijzen.

Niet naïef

Vorig jaar november beschuldigden mensenrechtenorganisatie Amnesty International en het Centre for Environment, Human Rights and Development Shell van “valse beweringen” over de sanering van zwaar vervuilde gebieden in de Nigerdelta. De vervuiling zou niet goed opgeruimd zijn, ‘waardoor duizenden mannen, vrouwen en kinderen blootstaan aan vervuild land en water, en vervuilde lucht’, stelde Amnesty.

‘Dit succes kan gemakkelijk in gevaar komen.’

Ondanks het succes bij Sachalin waarschuwt Elliot dat het herstel van de walvis klein is, en dat het succes “zeer kwetsbaar” is. ‘Dit succes kan gemakkelijk in gevaar komen.’ Ze wijst erop dat de Amerikaanse oliegigant Exxon plannen heeft een pier te bouwen in een van de lagunes bij het eiland waar de walvissen zich voeden. Het wetenschappelijk team heeft hier grote bezwaren tegen, zegt ze. ‘Maar die zijn aan dovemansoren gericht.’ Experts stellen dat de pier niet noodzakelijk is en dat er alternatieven zijn.

Exxon heeft niet gereageerd op een verzoek om commentaar.

Maginnis wijst er ook op dat samenwerking tussen wetenschappers, de IUCN en bedrijven gezien kan worden als goedkeuring voor energiebedrijven om te opereren in gebieden waar volgens milieuactivisten eigenlijk helemaal niet geboord zou moeten worden.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.