Belgische verwachtingen bij klimaattop

Nieuws

Belgische verwachtingen bij klimaattop

Belgische verwachtingen bij klimaattop
Belgische verwachtingen bij klimaattop

In Kopenhagen gaat vandaag de klimaattop van start, tegen vrijdag 18 december zou een akkoord moeten worden gesloten om de klimaatverandering te beheersen. Belgische milieubewegingen en ngo's over hun verwachtingen.

Sam Van den plas, klimaatspecialist van WWF-België

Kopenhagen is het beste moment en de beste kans om een klimaatakkoord te sluiten dat de planeet kan beschermen tegen gevaarlijke klimaatverandering. Zo’n kans krijgen we wellicht niet meer. De wereld heeft groen licht gegeven voor een klimaatakkoord. Burgers, ngo’s, bedrijven, en andere instellingen hebben politici de nodige steun gegeven en hen aangespoord om de enige juiste beslissing te nemen: een ambitieus klimaatakkoord ondertekenen.
Een ambitieus klimaatakkoord is geen straf. Het is een enorme politieke en economische kans. Het is het belangrijkste document dat de politici ooit zullen ondertekenen. Geen akkoord is een gevaarlijk wereldwijd experiment. Het is een risico dat we ons niet kunnen veroorloven. Wie de enorme kansen en voordelen inziet van een sterk klimaatakkoord, is een echte leider.
Bij de start van deze conferentie hebben we niet genoeg op tafel liggen. De engagementen die al genomen zijn, zullen de opwarming van de Aarde niet beperken tot twee graden Celsius. Boven deze drempel krijgen we een onaanvaardbaar hoog risico op een oncontroleerbare en catastrofale klimaatverandering. Dit moet in de komende twaalf dagen veranderen. De leiders moeten een manier vinden om tegemoet te komen aan de verwachtingen van miljoenen mensen. Dat het akkoord doeltreffend en rechtvaardig is, zijn de twee sleutelcriteria waaraan het akkoord in Kopenhagen moet voldoen.

Jan Turf, Bond Beter Leefmilieu

Het kunnen cruciale weken worden voor de toekomst van onze planeet en haar tweepotige, vierpotige, gevleugelde, gekieuwde en gewortelde bewoners. Het momentum gecreëerd rond Kopenhagen, moet nu met beide handen aangegrepen worden. Elk jaar vertraging in de aanpak van de klimaatproblematiek, zal niet alleen zorgen voor bijkomende klimaatslachtoffers,  maar ook voor gigantische economische verliezen. Vanuit de milieubeweging zullen we dan ook ijveren voor een wettelijk bindend akkoord met ambitieuze doelstellingen. Wij hopen daarbij op steun uit de economische hoek.
Onze economieën hebben alles te winnen bij een sluitend en krachtig akkoord. Maar terzelfder tijd zien we bij tal van economische actoren – en hun politieke partners – vaak nog een grote koudwatervrees. ‘We mogen onze kaarten niet te vroeg op tafel leggen’ hoorden we enkele weken terug nog op de top van Europese regeringsleiders. Ook onze eigen politici lijken vooral bang vast te houden aan de gevestigde kortetermijnbelangen.
Wij geloven dat Kopenhagen een keerpunt kan worden, om de eenvoudige reden dat Kopenhagen het keerpunt moèt worden.  Er zullen concrete cijfers op tafel moeten komen over harde emissiereducties én financiering voor ontwikkelingslanden.

An Lambrechts van Greenpeace

Het is belangrijk de wereld eraan te herinneren wat de clou van de zaak is: de opwarming van de aarde zo ver mogelijk beneden de 2°C houden. Dat is wat de wetenschap zegt, en welk politiek spelletje dan ook kan niets veranderen aan deze realiteit.
Het is duidelijk wat daarvoor moet gebeuren: de industrielanden moeten hun uitstoot van broeikasgassen met minstens 40% terugdringen, de ontwikkelingslanden moeten een inspanning doen waarbij ze 15-30% afwijken van een business as usual scenario en er moeten voldoende financiële middelen op tafel komen om hen daarbij te helpen. Op dit moment zijn we daar nog een heel eind van verwijderd.
Laat ons hopen dat onze politieke leiders de moed zullen hebben om de werkelijkheid onder ogen te zien en hun ambities op te schroeven in plaats van af te zwakken. Op naar het voorlopige eindspel van de klimaatonderhandelingen!

Jean-Pierre De Leener, beleidsmedewerker klimaat van 11.11.11

Het Zuiden wordt als eerste getroffen door de klimaatverandering, terwijl ze er geen schuld aan heeft. Het is aan de industriële landen om maatregelen te nemen. Bovendien moet het Zuiden de middelen krijgen om zich aan te passen aan het veranderende klimaat. Het Noorden moet de financiering daarvan op zich nemen, zonder daarvoor te beknibbelen op de Millenniumdoelstellingen.
Want als we er niet in slagen om de opwarming van de aarde te beperken, ontzeggen we aan 40 % van de wereldbevolking -dat zijn 2.6 miljard mensen!- de kans op ontwikkeling.

Brigitte Gloire, beleidsmedewerker bij Oxfam-Solidariteit

De prijs van het succes in Kopenhagen is 200 miljard dollar. Met dit bedrag kan een kettingreactie op gang komen die resulteert in een grotere ambitie voor uitstootvermindering en in steun aan de zwaksten om zich aan te passen aan de klimaatverandering.
Het cijfer van 200 miljard dollar moet als een flonkerende kerstster aan de hemel schitteren tegen het einde van de klimaattop. Uiteindelijk is 200 miljard dollar een peulschil in vergelijking met de 8.4 biljoen die gevonden werd om falende banken te redden.
De rijke landen kunnen deze klimaattop echter niet met succes bekronen wanneer ze minder dan een derde van de door wetenschappers gevraagde uitstootvermindering aanbieden, naast 10 miljard dollar aan oude hulpbeloftes in een nieuwe verpakking. De noden van miljarden arme mensen zouden dan op grove wijze onderschat worden en het geduld van de arme landen op een onverantwoorde wijze op de proef gesteld. Zij hebben immers duidelijk aangegeven: liever geen akkoord dan een flauw afkooksel.

Jeugdbond voor Natuur en Milieu (JNM)

Een ambitieus akkoord in Kopenhagen stelt ons in staat de algemene temperatuurstijging onder de 2°C te houden. Op die manier voorkomen we dat het klimaat ontspoort. Zo niet, zal het bijna onmogelijk worden om de onomkeerbare gevolgen van een ernstige klimaatverandering op te vangen.
Beleidsmakers hebben maar eens in de tien jaar de mogelijkheid om de koers te veranderen. En de klimaatconferentie in Kopenhagen is zo’n historische gelegenheid. Die mogen we absoluut niet missen. Alleen samen kunnen we de kennis en kunde mobiliseren en de kracht ontwikkelen die nodig is om onomkeerbare klimaatverandering en onherstelbare schade aan ecosystemen te voorkomen.