Caraïbische eilanden zoeken financiers na grootste ramp ooit

De eilandstaat in de Caraïbische Zee is zes maanden later nog bezig met de wederopbouw. Minister van Toerisme Cecil McKee verklaarde dat er lessen getrokken werden uit de ramp, waardoor het land nu beter voorbereid is op extreme weersomstandigheden.

“We hebben rivieren en kust beter verdedigd”, zegt McKee, eraan toevoegend dat ze de huizen niet gewoon herstellen maar van de gelegenheid gebruik maken om mensen die vroeger op de rivieroevers woonden, te verhuizen.

De regen die op 24 december 2013 met bakken uit de lucht viel en overstromingen veroorzaakte,  kostte het leven aan ten minste 13 mensen op Saint Vincent en de Grenadines, Saint Lucia en Dominica.

Kerstramp

Wetenschappers hebben deze ramp nu benoemd tot de ergste die deze kleine landen ooit hebben gekend.

McKee verklaarde nadien dat de kerstramp duidelijk maakte dat de klimaatverandering op een significante manier het Caraïbisch gebied beïnvloedt.

Maar enkel het fenomeen begrijpen is niet voldoende. De eilandstaten zijn nu op zoek naar financiële middelen om de regio aan te passen aan de nieuwe situatie.

“Zeven Caraïbische landen behoren tot de top tien van landen die in de periode 1993-2012 de grootste economische verliezen hebben geleden als gevolg van aan het klimaat gerelateerde rampen”, verklaarde Warren Smith van de Caraïbische Ontwikkelingsbank vorige maand.

Onder de zeespiegel

Zo is Guyana bijvoorbeeld een van de meest overstromingsgevoelige landen uit de regio. Bijna 90 procent van de bevolking woont in de smalle kustvlakte, die grotendeels onder de zeespiegel ligt en daarom bijzonder kwetsbaar is voor de klimaatverandering.

De Internationale Ontwikkelingsassociatie (IDA), een fonds ter ondersteuning van de armen van de Wereldbank, maakte een lening van 11 miljoen dollar vrij om het land overstromingsvrij te maken door onder meer de waterafvoercapaciteit te verhogen en instrumenten te installeren die de hydro-meteorologische gegevens controleren.

Het IDA-krediet aan de regering van Guyana heeft een looptijd van vijfentwintig jaar en een aflossingsvrije periode van vijf jaar.

Het Groene Klimaatfonds

Volgens Smith hebben de Caraïbische landen gefaald om internationale klimaatfondsen voldoende te mobiliseren voor hun kwetsbare regio.

Ze hebben hun hoop nu gevestigd op het Groene Klimaatfonds (GCF) dat zijn basis heeft in Zuid-Korea. Dat fonds werd opgericht tijdens de VN-klimaatconferentie in Cancún (Mexico, 2010).

GFC-directeur Hela Cheikhrouhou erkent de verwoestende gevolgen van orkanen in het Caraïbisch gebied. “Hoewel de Caraïbische landen weinig hebben bijgedragen aan de uitstoot van broeikasgassen die de klimaatverandering teweegbrengt, zullen zij een hele hoge prijs betalen voor de wereldwijde inactiviteit inzake het terugdringen van de CO2-emissies”, waarschuwt ze.

Het fonds dat wordt opgebouwd aan de hand van publieke en private financiering uit de ontwikkelde landen, zal gebruikt worden om aanpassingen te betalen en de gevolgen van de klimaatverandering voor de getroffenen te verzachten.

De hoop bestaat dat het fonds tot 100 miljard dollar (74 miljard euro) per jaar zal ophalen tegen 2020.