Chemische cocktail aangetroffen in eieren van meeuwen

In de eieren van de zilvermeeuw is een cocktail aan ftalaten gevonden, weekmakers die aan plastic worden toegevoegd om ze flexibel te maken. In de vervuilde eieren bleken minder nutriënten aanwezig te zijn die noodzakelijk zijn voor de goede groei van het embryo.

Onderzoekers van de universiteiten van Exeter en Queensland hebben zich voor hun studie gericht op nesten van zilvermeeuwen. Ze verzamelden dertien pas gelegde eieren uit nesten van zilvermeeuwen in Cornwall. In elk ei troffen ze een cocktail van ftalaten aan – tot zes verschillende soorten per ei.

Van deze chemische “weekmakers” is geweten dat ze hormoonverstoorders zijn en ‘oxidatieve stress’ veroorzaken, wat tot celschade kan leiden.

Minder nutriënten

‘Vrouwelijke zilvermeeuwen geven via de eieren vitale nutriënten door aan hun jongen’, zegt Jon Blount van het Centre for Ecology and Conservation aan de universiteit van Exeter. ‘Dat zijn onder meer vetten die nodig zijn voor een goede groei van de embryo’s en vitamine E, dat beschermend werkt tegen oxidatieve stress. Helaas tonen onze bevindingen aan dat de moeders ook ftalaten doorgeven. De eieren met hogere ftalaatbesmetting vertonen grotere schade aan de lipiden en minder vitamine E.’

Van zeemeeuwen is gekend dat ze vaak plastics verwarren met voedsel.

Van zeemeeuwen is gekend dat ze vaak plastics verwarren met voedsel. De onderzoekers vermoeden dat via deze weg ftalaten in de eieren zijn terecht gekomen.

Plastics en chemicaliën

‘Door de eieren te testen krijgen we een beeld van de gezondheid van de moederdieren’, zegt Blount. ‘We weten nu dat de vogels ftalaatbesmetting doorgeven via de eieren. De impact van deze vervuiling op de jongen moet nog verder onderzocht worden.’

‘Ook is het nodig om dieper te kijken dan de alomtegenwoordige bedreigingen van plastic en ons niet enkel te focussen op de afbraak van plastic items, maar ook op de verspreiding van de vele chemicaliën die ze bevatten’, voegt hij nog toe.

‘Waar komen deze terecht en welke effecten hebben ze op dieren in het wild en op ecosystemen?’