CO2-concentratie verlaagt voedingswaarde tarwe en rijst
IPS
07 augustus 2017
Als de CO2-concentratie in de atmosfeer blijft stijgen, kan de voedingswaarde van rijst, graan en andere belangrijke gewassen dalen. Miljoenen mensen lopen gevaar op een tekort aan essentiële voedingsstoffen als proteïnen en ijzer, waarschuwt onderzoek aan de universiteit van Harvard.
Een hogere CO2-concentratie in de atmosfeer kan ook een impact hebben op de voedingswaarde van gewassen.
Hans (cc: 0)
Meer dan driekwart van de wereldbevolking is voor proteïnen grotendeels afhankelijk van planten. Maar een stijgende CO2-concentratie doet het proteïnegehalte in belangrijke gewassen als rijst, tarwe, gerst en aardappelen dalen met respectievelijk 7,6, 7,8, 14,1 en 6,4 procent.
Tekort
Dat heeft belangrijke implicaties voor landen in Afrika ten zuiden van de Sahara, die nu al kampen met een proteïnetekort, en in toenemende mate ook voor Aziatische landen, waaronder India, waar rijst en tarwe een belangrijke bron van eiwitten zijn. Volgens de onderzoekers kan een standaard dieet in India tot 5,3 procent minder proteïnen bevatten.
‘Deze studie wijst op de noodzaak om voedingsbehoeften in landen die het meeste risico lopen actief op te volgen en, meer fundamenteel, op de noodzaak om de CO2-uitstoot aan banden te leggen’, zegt Samuel Myers, hoofdauteur van de studie in Environmental Health Perspectives.
IJzer
Een tweede studie in het tijdschrift GeoHealth wijst op een dalend ijzergehalte in belangrijke voedselgewassen. Dat is vooral een gevaar voor de 354 miljoen kinderen jonger dan vijf en 1,06 miljard vrouwen van vruchtbare leeftijd die nu al in landen leven waar ijzertekort een probleem is, met name in Zuid-Azië en Noord-Afrika. Ze dreigen meer dan 3,8 procent van hun dagelijkse inname te verliezen als gevolg van de stijgende CO2-concentratie.
De twee studies, samen met een eerdere studie rond zink en ijzer in 2015, tonen aan dat de stijgende CO2-concentratie in de atmosfeer niet alleen een impact heeft op het klimaat, maar ook op de voeding van de mens.
‘Strategieën om dit probleem aan te pakken, moeten gericht zijn op de meest kwetsbare landen en bevolkingsgroepen, bijvoorbeeld meer diverse en voedzame diëten voorzien, nutriënten toevoegen aan basisgewassen en varianten kiezen die minder gevoelig zijn voor het CO2-effect’, zegt Myers. ‘En, natuurlijk moeten we ook de uitstoot van CO2 zo snel mogelijk terugdringen.’