Cubaanse dissidenten plannen congres in 2010

Nieuws

Cubaanse dissidenten plannen congres in 2010

Patricia Grogg

11 september 2009

Een groep gematigde dissidenten in Cuba kondigde gisteren (donderdag) aan dat ze in september 2010 een groot congres willen organiseren. De groep heeft de ambitie een “politieke meerderheid” te worden.

De sociaaldemocratische groep Arco Progresista (AP, de Progressieve Boog) zegt dat 150 tot 200 afgevaardigden uit het hele land aan het tweedaagse congres zullen deelnemen. De bedoeling van het congres is de strategie te bepalen en een bestuur te kiezen.

Gelijkaardige initiatieven zijn steeds gedwarsboomd door Cuba’s communistische regering, die alle dissidenten als “huurlingen” van de VS bestempelt. Maar de organisatoren van het AP-congres denken dat er nieuwe omstandigheden zijn, “zowel in binnen- als buitenland, die een klimaat van tolerantie mogelijk maken, vooral ten aanzien van een progressieve aanpak zoals die van ons”, zegt woordvoerder Manuel Cuesta Morúa.

Sociale meerderheid

AP begon als een coalitie van sociaaldemocratische groepen en noemt zichzelf een politieke partij sinds juli vorig jaar. “We vertegenwoordigen een optie en een stem… een sociale minderheid die een sociale meerderheid wil worden”, zegt Cuesta Morúa.

Volgens documenten die in de pers verspreid zijn, zal het eerste AP-congres zich concentreren op “de Cubaanse crisis met een strategische benadering die fundamenteel zal zijn voor de toekomst: de sociale, culturele en politieke institutionalisering van de sociaaldemocratie in Cuba.”

AP gaat de komende maanden geleidelijk kantoren openen waar mensen lid kunnen worden van de partij en een enquête kunnen invullen. Vragen zijn onder meer in drie woorden te definiëren wat “democratisch socialisme” betekent, een verschil te noemen tussen “sociaaldemocratisch” en “communistisch” en drie fundamentele “politieke ambities” voor Cuba te noemen.

“We vragen de mensen een richting en keuze voor Cuba aan te geven”, zegt Cuesta Morúa. “Er leeft daarbuiten een groot ongenoegen. We willen hen een optie bieden. We hebben de politieke capaciteit om dat te doen.” Hij voegde eraan toe dat geen fundamentele veranderingen mogelijk zijn zonder de stem “van een kritische meerderheid van burgers”.

Leonardo Calvo, een van de ondervoorzitters van de groep, zegt de AP niet voor de vervanging van de regering of van een bepaalde persoon ijvert maar voor de creatie van “een nieuw soort coëxistentie, voor het herstel van de stem van de burger en van de plaats en mogelijkheid om zijn eigen lot te bepalen.”

Varelaproject

In zijn platformtekst pleit de AP voor de “erkenning van alle economische rechten”, het recht op vrije vakbonden, en een volledige landbouwhervorming die de grond terug aan de landbouwers geeft.

De Cubaanse grondwet erkent alleen de Communistische Partij. Dissidenten zijn versnipperd zijn over kleine groepen van uiteenlopende strekkingen. De meeste mensen merken hun voorstellen daardoor meestal niet op.

Een uitzondering was het Varelaproject in 2002, een initiatief van de dissidente leider Oswaldo Payá van de Christelijke Bevrijdingsbeweging om een referendum te houden over grondwetswijzigingen. Toen voormalig Amerikaans president Jimmy Carter Cuba bezocht, vermeldde hij het Varelaproject in een toespraak die in heel het land rechtstreeks werd uitgezonden.

Het project verzamelde 11.000 handtekeningen, voldoende voor een referendum, maar het parlement schorste het burgerinitiatief.