De gevolgen van de Arabische opstanden voor de Palestijnen
Inge Neefs en Tilde De Wandel
05 februari 2011
Inge Neefs en Tilde De Wandel, die beiden sinds enkele maanden gevestigd zijn in de Gazastrook en een blog bijhouden voor MO*, volgen de ontwikkelingen in Egypte en de andere landen in de Arabische landen op de voet. Zij zoeken een antwoord op de prangende vraag die zich nu stelt: ‘Wat zijn de mogelijke gevolgen van deze volksrevoluties voor Palestina?’
Moebarak’s regime is jarenlang de rechterhand geweest van Israël en hield al die tijd de blokkade van Gaza actief mee in stand via de Rafah-grens en de ondergrondse muur die Egypte bouwde langs de Philadelphia Corridor, de door Israël gecontroleerde grenszone tussen Gaza en Egypte. Een kortstondige paniekgolf overspoelde Gaza nadat op vrijdag 28 januari de smokkeltunnels stilgelegd werden en de Rafah-grens twee dagen later voor onbepaalde tijd gesloten werd.
Gazanen sloegen benzine en voedsel in om zich te bevoorraden voor een onzekere toekomst. Ondertussen is het tunnelverkeer nog steeds niet volledig hersteld en blijft de Rafah-grens gesloten. Hierdoor blijft benzine bijvoorbeeld bijzonder schaars en elektriciteitspannes nemen bijgevolg toe. De Gazanen kunnen de Gazastrook niet verlaten en vele Palestijnen zitten vast aan de Egyptische zijde van Rafah en kunnen niet terugkeren.
Moebarak’s regime had nauwe banden met Israël en de Verenigde Staten en heeft weinig goeds betekend voor Palestina. Op dit moment kan er enkel gespeculeerd worden over Egypte’s toekomstig politieke regime. Komen er progressievere partijen naar voor die samen met het Moslimbroederschap zullen regeren? In elk geval zal iedere nieuwe coalitie die de Nationaal Democratische Partij van Moebarak zal vervangen minder coöperatief zijn met het zionistische bezettingsbeleid en dus een vooruitgang betekenen voor Gaza.
Israël voelt zich in het nauw gedreven nu het een bondgenoot dreigt te verliezen. Vooral de grens tussen Gaza en Egypte blijkt Israël zorgen te baren. Een minder intensief gecontroleerde grens zou voor een betere bewapening van de Palestijnse verzetsgroeperingen kunnen zorgen. Zou dit ertoe kunnen leiden dat Israël de grens tussen Gaza en Egypte opnieuw zal bezetten en dat de blokkade zal aangescherpt worden?
Op dit ogenblik woedt er intussen in Palestina een Facebookoorlog tussen aanhangers van Fateh en Hamas-sympathisanten. Enkele dagen geleden werd er vanuit de Westelijke Jordaanoever opgeroepen tot een grootschalig protest tegen de Hamas-regering in Gaza op vrijdag 11 februari. Als reactie startte Hamas een eigen pagina die oproept tot verzet tegen Mahmoud Abbas’ regime dat “samenwerkt met de vijand”.
De interne Palestijnse verdeeldheid is sinds de publicatie van de “Palestine Papers” door Al Jazeera in de afgelopen weken nog groter geworden. Uit deze “Palestine Papers” bleek dat de Palestijnse autoriteiten bereid waren verregaande toegevingen te doen. Oost-Jeruzalem en het recht op terugkeer van vluchtelingen werden vrijwel volledig uit de onderhandelingsvoorwaarden geschrapt.
Eerder deze week weerhielden zowel de Fateh-regering in de Westelijke Jordaanoever als de Hamas-regering in Gaza solidariteitsdemonstraties met het Egyptische volk. Op maandag werden er in Gaza-Stad negen mensen onderschept en aangehouden nog voor de solidariteitsactie kon plaatsvinden.
Hoewel er zowel in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook ontevredenheid heerst onder de bevolking over hun lokale regering, lijkt een Palestijnse volksrevolutie in navolging van deze in Egypte toekomstmuziek. De Israëlische bezetting en de interne politieke verdeeldheid staan hoger op de agenda van de Palestijnen dan de ontevredenheid over hun leiders.