Dokters in Gaza vermoeden gebruik nieuwe wapens
Erin Cunningham
22 januari 2009
De achttien jaar oude Mona Al-Ashkar had niet meteen door dat een explosie in de VN-school in Beit Lahiya haar linkerbeen weggeblazen had. Dokters in Gaza stellen zich vragen bij de chirurgische precisie van vreemde wonden bij hun patiënten en verdenken Israël van het gebruik van nieuwe wapens tijdens de oorlog in Gaza.
Mona is een van de vele patiënten onder de 5.500 gewonden die de Palestijnse dokters voor een raadsel stelt. De artsen kunnen zich niet inbeelden welk type wapens bij de Israëlische operatie gebruikt zijn om dergelijke wonden te veroorzaken. Ze vonden geen fragmenten van munitie in haar lichaam, maar haar been zag eruit “alsof het was afgesneden met een mes.”
“We tasten in het duister over welk wapen een dergelijke snelle en schone wond kan veroorzaken”, zegt Dr. Sobhi Skaik, chirurg in het Al-Shifa-ziekenhuis. “Wat hier gebeurt, is angstwekkend. Israël heeft het conflict in Gaza mogelijk gebruikt als militair experiment.”
Internationale organisaties als de Verenigde Naties, Human Rights Watch en Amnesty International hebben het Israëlische gebruik van onconventionele wapens in de Gazastrook veroordeeld. Volgens Donatella Rovera, de belangrijkste onderzoeker voor Amnesty International in Israël en de Palestijnse gebieden, geldt het Israëlische gebruik van fosforbommen als een oorlogsmisdaad. Israël heeft woensdag een eigen onderzoek aangekondigd naar het gebruik van witte fosfor tijdens het conflict, maar weigert verder commentaar.
Het Internationaal Atoomagentschap (IAEA), de nucleaire waakhond van de VN, heeft laten weten de beschuldiging te onderzoeken van de ambassadeurs van een aantal Arabische landen dat Israël munitie met verarmd uranium gebruikt zou hebben tijdens de aanvallen in Gaza.
Wolfraam
Lokale artsen zeggen ook dat een aantal ongewone maar wijd verspreide wonden wijzen op nieuwe wapentypes. “Er is een belangrijk aantal levens verloren om redenen die medisch niet te verklaren zijn”, zegt dokter Skaik. De verwonding van Mona is karakteristiek voor Dense Inert Metal Explosives (DIME). Die munitie bevat het materiaal wolfraam, dat een intense explosie produceert. De amputatie is vaak opmerkelijk schoon en vertoont vaak tekenen van een hoge temperatuur. “Als je de patiënten vraagt hoe ze hun been kwijtraakten, dan kunnen ze daar niet op antwoorden”, legt Skaik uit. “Ze zullen meestal antwoorden dat een raket of projectiel ontplofte en dat hun ledematen daardoor werden afgerukt.” Ook de Noorse dokter Mads Gilbert bevestigde dat hij veel verwondingen zag die de symptomen van de DIME-munitie vertoonden.
Als het eenmaal in het lichaam is terechtgekomen, is wolfraam moeilijk op te sporen en bijzonder kankerverwekkend. Alleen al dokter Skaik in het Al-Shifa heeft naar eigen zeggen tussen de 100 en 150 patiënten met de specifieke symptomen gezien. Meer dan vijftig patiënten hadden twee of meer ledematen verloren, zegt hij. Maar omdat de ziekenhuizen in Gaza slecht zijn uitgerust, is het bijna onmogelijk om de patiënten te onderzoeken op de aanwezigheid van wolfraam en accuraat bij te houden wie er met de bewuste stoffen te maken kreeg.
Volgens mensenrechtengroeperingen gebruikte Israël de wapens voor de eerste keer in 2006 tijdens bombardementen in Libanon.
Interne explosie
De artsen zijn echter nog meer verontrust door het feit dat de organen van sommige patiënten gescheurd zijn zonder dat ze een plaats kunnen vinden waar projectielen hun lichaam binnengedrongen zijn. De symptomen zijn hen volkomen onbekend en ze weten niet hoe ze de verwondingen kunnen behandelen.
“Normale munitiefragmenten leggen een duidelijke route af doorheen een lichaam, met een punt van inslag en een punt van uitgang”, verduidelijkt Mohamed Al-Ron, een andere chirurg in het Al-Shifa-ziekenhuis. “Maar nu hebben we patiënten waarvan de darmen compleet opengereten zijn, maar waarvan we maar na lang zoeken een minuscuul gaatje in de huid vinden. We zien kleine zwarte puntjes over het hele orgaan, maar we weten niet wat ze zijn.”
Dat wijst er volgens de arts op dat wat er het lichaam ook binnenkomt, in het lichaam zelf ontploft en meerdere organen uitschakelt. De schade aan de organen blijft ook nadat de fragmenten verwijderd zijn. “We overleggen met internationale collega’s, en zij bevestigen dat er met deze gevallen iets vreemds aan de hand is”, zegt Skaik. “We hebben ruimschoots ervaring met spijkers en metalen fragmenten van explosies, maar we hebben nog nooit schade op deze schaal gezien. Een schade die ook blijft nadat de fragmenten zijn verwijderd. Wat hier gebeurt, is het moedwillig invalideren van een bevolking.”