Ecuadoraanse president Correa krijgt kritiek uit eigen linkse hoek
Kintto Lucas
07 december 2008
De linkse Ecuadoraanse president Rafael Correa krijgt steeds meer kritiek, maar niet van zijn politieke tegenstanders. Zijn eigen medestanders verwijten hem linkse retoriek aan een neoliberaal beleid te paren.
“De regering heeft van bij het begin hervormingen gekoppeld aan neoliberale maatregelen”, zegt professor Politieke Wetenschappen Alejandro Moreano. “Hoe kunnen we die tegenstelling interpreteren? Zijn de links maatregelen enkel een rookgordijn voor een in wezen rechts beleid of is het omgekeerd?” De tegenstellingen binnen de regerende partij, Acuerdo País, groeien al een tijdje, met name tijdens de acht maanden durende zitting van een wetgevende vergadering die een nieuwe grondwet voor het land moest opstellen.
De linkse vleugel argumenteerde dat bedrijven verplicht zouden moeten worden om toestemming te krijgen van lokale en inheemse gemeenschappen voor ze activiteiten zoals mijnbouw of olieboringen mogen uitvoeren. Maar een rechtse vleugel stond achter het voorstel van de president, waarin inheemse gemeenschappen geen vetorecht kregen tegen dergelijke activiteiten op hun land.
Een van de grootste conflicten draaide rond een vernieuwing van de concessies aan de Mexicaanse gsm-gigant América Móvil en het Spaanse Telefónica. In het jaar voor de vernieuwing liepen bij het Ecuadoraanse telecomagentschap veel klachten binnen over de service van beide bedrijven. Correa liet op verschillende gelegenheden uitschijnen dat hij de telecomsector zou nationaliseren, maar na onderhandelingen met de bedrijven kende hij ze opnieuw een concessie van vijftien jaar toe. Ook zijn belofte dat hij zou weigeren een deel van de staatsschuld af te betalen, die veel bijval oogstte bij de progressieve vleugel, trok Correa later in.
De president hield zich bovendien niet in om de linkerzijde van de partij bij verschillende gelegenheden flink door het slijk te halen. “Waar ligt het grootste gevaar voor de burgerrevolutie? In het infantiele linkse discours, de infantiele pro-inheemsenbeweging, en de infantiele milieubeweging”, zei de president. “Ze worden opnieuw actief en organiseren zich om tegen de mijnbouw te protesteren.”