Actievoerders pleiten voor gendergevoeligheid in Afghaanse asieldossiers
'Een kleine overwinning voor Afghaanse vrouwen in asieldossiers'
Tine Danckaers
08 maart 2013
Een druk bijgewoonde actie aan de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen in Brussel eindigde met wat de actievoerders 'een kleine overwinning' noemen. De rechter liet weten dat het dossier van de Afghaanse Sikh-familie Khurana heropend wordt. Een precedent voor de gendergevoeligheid in Afghaanse dossiers, hopen de actievoerders.
‘Geef vrouwen en kinderen van de Afghaanse Sikh- en Hindoegemeenschap toelating om in België te blijven’, blokletterde een affiche tijdens een druk bijgewoonde ochtendactie (8 maart) voor de deuren van de Raad van Vreemdelingenbetwistingen (RvV). De actie viel samen met het voorkomen van de zaak Khurana voor de RvV. De Afghaanse familie Khurana behoort tot de Afghaanse Sikh-minderheid, en vreest na vier jaar België om teruggestuurd te worden nadat hun asielaanvraag door ons land werd afgewezen.
Tegen de verwachtingen in van de advocaten van Progress Lawyers Network die de actie organiseerden, wordt het dossier nu door de RvV “op de rol gezet”, wat betekent dat het dossier Khurana heropend en dus opnieuw onderzocht zal worden. Tijdens de zitting benadrukte de rechter dat deze doorverwijzing ‘niet werd beïnvloed door de actie’ maar dat het dossier ten gronde moet behandeld worden. ‘Een kleine overwinning’, luidt de commentaar van advocate Selma Benkhelifa, eraan toevoegend dat het uniek is dat de RvV een zaak heropent. ‘Hopelijk is dit een precedent om de situatie van de Afghaanse vrouwen in de asielprocedure voortaan mee in overweging te nemen in asieldossiers’, zegt advocate Mieke Van den Broeck.
‘Deze vrouwen zijn dubbel slachtoffer: als vrouw en als Sikh’
Afghaanse vrouwen worden niet gehoord
‘Nu is het zo dat vrouwen in Afghaanse dossiers gewoon niet worden gehoord, wat een structurele discriminatie is’, legt Van den Broeck uit. ‘Het kan niet dat de bijzonder precaire situatie van Afghaanse vrouwen niet in overweging wordt genomen door de Belgische asielinstanties.’ De gendercel van het Commissariaat Generaal voor Vluchtelingen en Staatlozen komt in Afghaanse dossiers niet aan bod. Deze cel werd opgericht juist ter ondersteuning van asielaanvragen met gendergebonden motieven. Dat in Afghaanse asieldossiers geen rekening wordt gehouden met gendergevoeligheid, is vreemd. Nochtans stelt staatssecretaris voor Asiel en Migratie Maggie De Block in de ochtendkrant van De Standaard dat België steeds meer vluchtelingen erkent omwille van genderspecifieke problemen. Op basis daarvan werden in 2012 een op de zes vluchtelingen erkend. ‘Dat kan kloppen’, aldus Van den Broeck, ‘maar nogmaals, bij Afghaanse gezinnen neemt het CGVS enkel het verhaal van de man in overweging, terwijl Afghanistan synoniem staat voor systematische vrouwenonderdrukking. De oudste dochter van het gezin Khurana is zeventien, haalt hier uitstekende schoolresultaten, spreekt vloeiend Frans en wil geneeskunde studeren. Stuur haar terug naar Afghanistan en je weet dat ze, als Sikh, niet naar school zal kunnen gaan, wegens het geweld tegen de Sikhs. Ze zijn dus dubbel slachtoffer: als vrouw en als Sikh.’
Precedent arrest Singh
Niet onbelangrijk: een paar maanden geleden, in oktober 2012 veroordeelde het Europees Hof van de Mensenrechten ons land al in het zogenaamde arrest Singh. Het Hof besloot dat in het geval van deze Afghaanse Sikh-familie onvoldoende onderzoek was gebeurd door de asielinstanties CGVS en de RvV. Het Europees Hof was ook van mening dat de rechtsmiddelen voor asielzoekers om zich te beschermen tegen het risico op refoulement* naar Afghanistan in België niet effectief genoeg zijn.
*uitwijzing naar een land waar persoonlijke vervolging, foltering of geweld gevreesd wordt