EU krijgt steun van wetenschap voor verbod diepzeevisserij

Onderzoekers van de Universiteit van Glasgow gingen voor verschillende dieptes na welke vissen allemaal in de netten te vinden zijn. Ze gebruikten daarvoor vangstgegevens van 1978 tot 2013, voor dieptes van 240 tot 1500 meter, op verschillende plaatsen in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan.

Een diepte van 600 tot 800 meter blijkt een duidelijke grens te zijn. ‘Het meest opmerkelijke uit onze bevindingen’, zegt onderzoekster Joanne Clarke. ‘is dat de ecologische nevenschade in de vangstsamenstelling op een diepte van 600 tot 800 meter aanzienlijk toeneemt terwijl de commerciële winst per eenheid inspanning afneemt. Naarmate men dieper gaat, neemt de schade toe en daalt het voordeel voor de vissers.’

Bijzonder kwetsbaar

Diepzeevissen groeien traag, leven lang en brengen relatief weinig jonge vissen voort. Daardoor zijn deze soorten bijzonder kwetsbaar.

De Europese Unie wil diepzeevisserij daarom beperken. Ze overweegt onder meer een verbod op trawling onder 600 meter, een maatregel die sterk omstreden is.

De onderzoekers zeggen dat hun analyse niet specifiek op die diepte was toegespitst – ze ging de gevolgen voor verschillende dieptes na – maar hun bevindingen zijn wel een opsteker voor de EU.

De diepzeevisserij is goed voor 1 procent van de vis die in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan wordt gevangen.

De studie staat in het Press journal Current Biology.