Fiets verovert Bengalese hoofdstad Dhaka

Dhaka telt inmiddels meer dan 24.000 mensen die zich per fiets in het drukke verkeer begeven. De wegen in de stad moeten zo’n 890.000 voertuigen verwerken en een gigantisch aantal driewielige riksja’s: 700.000.

De regering heeft nu toegezegd fietspaden aan te leggen, zodat fietsers vrij baan krijgen. Zij kunnen dan op weg naar hun werk het drukke verkeer omzeilen.

Bikash Biswas, een 36-jarige designer, is een van de voorlopers van de fietsrage. Hij fietst sinds een jaar naar zijn werk. Niet alleen viel hij daardoor vijf kilo af en werd de rit naar zijn werk veel meer ontspannen, hij bespaart ook geld met zijn dagelijks fietstocht. “Vroeger was ik afhankelijk van riksja’s om op kantoor te komen. Over de route van 4 kilometer van Rampura, waar ik woon, naar het kantoor in Tejgaon, deed ik langer dan een half uur”, zegt hij. Per fiets is Biswas in minder dan 11 minuten op zijn werk, terwijl hij ondertussen flink wat beweging krijgt.

Zelfs een kleine afstand overbruggen kan in Dhaka vanwege de drukte al snel een uur tijd in beslag nemen met de auto, een taxi of het openbaar vervoer. Zakenman Khandaker Riazul Haque is als gevolg van opstoppingen dagelijks twee uur onderweg van en naar zijn werk. “Terwijl dat niet meer dan twee keer 20 minuten zou moeten kosten”, zegt hij.

Student Shahriar Shantaj is lid van de BDCyclists (Bengalese Fietsers) die drie jaar geleden de fietsrage in gang zette. Hij besloot te gaan fietsen toen hij vorig jaar in de bus vast kwam te zitten in het verkeer. “Het is het beste besluit dat ik ooit genomen heb”, zegt hij. “Per bus deed ik er minstens een uur over om op de universiteit te komen. Die 7 kilometer leg ik nu in 20 minuten af per fiets.”

Fietslessen

Dat fietsen zo populair aan het worden is in Bangladesh, is mede te danken aan Mozammel Haque, een jonge it-ondernemer die tijdens een bezoek aan Nepal in 2009 enthousiast raakte over fietsen. Terug in Dhaka, besloot hij in het vervolg de fiets te pakken in de stad. Dat leidde in eerste instantie tot lacherige reacties bij vrienden en collega’s. Maar BDCyclists, dat hij in 2011 oprichtte om het fietsen te stimuleren in de stad, heeft inmiddels 35.250 leden. In 80 procent van de gevallen gaat het om actieve fietsers.

“Minstens 24.000 leden wonen in Dhaka”, zegt hij. “De rest komt uit andere delen van het land.” BDCyclists organiseert ook gratis fietslessen, fietstochten en wedstrijden. “Het doel om van Dhaka een fietsstad te maken komt langzaam dichterbij. We willen bovendien van fietsen de tweede sport in Bangladesh maken, na cricket.”

Ook buiten de hoofdstad vormen zich informele groepen fietsers die enthousiaste ambassadeurs zijn, zegt hij. Het fietsen heeft zo ook een sociale functie en mede daarom is het volgens Haque zo populair.

De belangstelling voor fietsen leidt ook tot nieuwe handel, want de fietsen en bijbehorende accessoires moeten ergens gekocht worden. Mainul Islam Rahat van fietswinkel CycleLife Exclusive, zegt momenteel maandelijks 600 tot 700 nieuwe fietsen te verkopen. Een jaar geleden waren dat er nog zo’n tweehonderd.

Terwijl fietsen steeds populairder wordt, reageert de overheid positief maar traag op de nieuwe trend. “De regering steunt ons niet officieel”, zegt Haque, “maar we weten dat onze activiteiten wel gewaardeerd worden.”

Biswas hoopt dat de aanleg van de beloofde fietspaden zal leiden tot meer veiligheid voor fietsers. “Ik heb in het afgelopen jaar twee keer een ongeluk gehad in Dhaka”, zegt hij. “Met speciale fietspaden wordt het fietsen veel veiliger. Daarmee kunnen we nog meer mensen op de fiets krijgen.”