Holebi's hopen op meer erkenning door Arabische lente

Nieuws

Holebi's hopen op meer erkenning door Arabische lente

Simba Shani Kamaria Russeau

11 januari 2012

Hoewel met de Arabische revolutie de  rechten van homo's en lesbiennes in de Arabische wereld niet direct gegarandeerd zullen worden, heerst er toch een zekere hoop dat de politieke omwenteling een stap in de goede richting kan zijn.

“Als Arabische homo voel ik me vertegenwoordigd door de protesten en ik vertrouw erop dat er een dag komt dat homo’s openlijk de straat op kunnen in de Arabische wereld”, zegt de 22-jarige biologiestudent Khaled. “Maar voor het zover is, moeten we eerst andere vrijheden verwerven, zoals een transparante overheid en instituten die elke vorm mensenrechtenschending bestraffen.”

“Religie en traditie spelen een belangrijke rol onder de demonstranten en ook als er een nieuwe regering komt, zullen homorechten een taboe blijven. Er zullen nog honderden revoluties nodig zijn om het onderwerp alleen al bespreekbaar te maken”, zegt hij.

Islamisten

Na jaren van onderdrukking onder autoritaire regimes, komen de islamisten nu op als een belangrijke politieke macht die de toekomst van de regio vorm kan geven. De Partij voor Vrijheid en Rechtvaardigheid van de Moslimbroederschap en de al-Nourpartij gaan momenteel aan kop bij de derde ronde van de Egyptische parlementsverkiezingen.

De gematigde Ennahdapartij, die domineerde tijdens de historische verkiezingen in oktober in Tunesië, is klaar om een interim-regering te vormen en een nieuwe grondwet te schrijven.

In Marokko haalde in november de islamitische Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling (PJD) de meeste zetels bij de verkiezingen.

Het feit dat de pro-democratische bewegingen worden aangevoerd door Arabische jongeren, heeft echter de angst verminderd dat mensenrechten en democratie verder onder druk zullen komen te staan door de opkomst van de islamisten.
 
“Repressie van Arabische lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transseksuelen bestond zeker onder de oude regimes. Een niet-islamistische regering biedt geen garantie tegen vervolging van mensen op grond van hun seksuele geaardheid”, zegt Rasha Moumneh, onderzoeker van mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch.

“De angst voor de islamisten doet echter geen recht aan wat er daadwerkelijk gebeurt. In Tunesië zijn voor het eerst in tientallen jaren vrije en eerlijke verkiezingen gehouden. In Egypte is de belangrijkste zorg het weerzinwekkende gedrag van de Hoge Raad van de Gewapende Strijdkrachten, niet het gedrag van de islamisten.”

Gevangenisstraf

In de meeste landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika is homoseksualiteit strafbaar. In Tunesië staat op seksueel contact tussen mensen van dezelfde sekse een gevangenisstraf van maximaal drie jaar.

Hoewel de Egyptische wet homoseksualiteit niet criminaliseert, gebruiken de autoriteiten de wet tegen prostitutie uit 1961 die dergelijk gedrag bestraft met vonnissen van drie maanden tot drie jaar. 
 
“Seksualiteit is politiek gezien altijd een gevoelig onderwerp geweest. Vaak wordt homoseksualiteit in diskrediet gebracht door het te bestempelen als overgewaaid uit het Westen”, zegt Moumneh. “Anderzijds verschilt de angst in de samenleving voor homoseksualiteit hier niet veel van de conservatieve angst voor vrouwenrechten.”
 
Voor transseksuelen speelt nog mee dat ze ook binnen de homogemeenschap worden uitgesloten. “Binnen die gemeenschap bestaat een hiërarchie van homoseksuele mannen, lesbiennes, biseksuelen en uiteindelijk transseksuelen. Dat leidt tot verdeeldheid binnen de gemeenschap”, zegt de 39-jarige Randa Lamri, oprichter van Abu Nahas, een ondergrondse mensenrechtenorganisatie voor holebi’s in Algerije.