Houtbedrijven frauderen op grote schaal in Papoea-Nieuw-Guinea

De bedrijven zouden een belangrijke inkomstenbron moeten zijn voor de overheid van het land, omdat ze belasting moeten afdragen over hun winst. In de praktijk gebeurt dat echter nauwelijks. ‘Houtbedrijven zijn al tientallen jaren actief in Papoea-Nieuw-Guinea, maar ze rapporteren nauwelijks winst’, zegt Frederic Mousseau, auteur van het rapport The Great Timber Heist. ‘In de officiële belastingaangiften melden veel bedrijven jaar na jaar verliezen. Andere bedrijven zouden allang failliet zijn geweest onder dergelijke omstandigheden.’

Mousseau stelt dat de bedrijven hun export onderwaarderen en hun kosten overwaarderen, en zo in staat zijn voor honderden miljoenen aan belasting te ontduiken. ‘Geld dat het land hard nodig heeft.’

Het Oakland Institute baseert de beschuldigingen op veldonderzoek en de analyse van honderden financiële documenten en belastingpapieren van houtkapbedrijven.

Verwoestend

Papoea-Nieuw-Guinea kent het op twee na grootste regenwoud in de wereld. Momenteel is 15 miljoen hectare, meer dan een derde van het land, in handen van buitenlandse houtkapbedrijven. Het land is daardoor, ten koste van de traditionele gebruikers de bossen, de grootste exporteur van tropisch hout in de wereld geworden.

‘Het idee dat houtkap goed is voor de ontwikkeling van het land werkt verwoestend.’

In 2011 stelde de regering van Papoea-Nieuw-Guinea een commissie in die onderzoek moest doen naar het leasen van land door buitenlandse bedrijven. De commissie concludeerde dat er sprake was van wijdverbreide fraude, corruptie en gebrek aan fatsoenlijke consultatie van de plaatselijke bevolking. Ondanks de bevindingen, werd geen actie ondernomen om de lease-activiteiten te stoppen en het land weer beschikbaar te stellen aan de traditionele eigenaren.

‘Het idee dat houtkap goed is voor de ontwikkeling van het land, omdat het belastinginkomsten oplevert, werkt verwoestend voor de natuur en de lokale bevolking op Papoea-Nieuw-Guinea’, zegt Mousseau. ‘We hopen dat ons onderzoek beleidsmakers laat zien hoe hen een rad voor ogen wordt gedraaid, zodat ze in actie komen tegen de schadelijke praktijken van deze industrie.’

Het onderzoek richtte zich voornamelijk op zestien dochterondernemingen van het grootste houtkapbedrijf op Papoea-Nieuw-Guinea, de Maleisische multinational Rimbunan Hijau Group.